ชาวพุทธส่วนมาก ทำกันแต่อย่างที่ 2 คือบำรุงให้พระเณรได้กินดีอยู่ดี แต่แล้วไม่สนใจว่า ตัวแท้ของพระพุทธศาสนานั้น คืออะไร ธรรมะนั้นเป็นอย่างไร จะปฏิบัติอย่างไร เพราะมานอนดีใจว่า ได้บำรุงพระศาสนาเป็นอย่างดียิ่ง ได้บุญได้กุศลอย่างเหลือเฟือแล้วจะต้องทำอะไรอีกเล่า... การปฏิบัติแบบนี้นี่แหละถือว่าเป็นการบำรุงพระศาสนาชนิดที่ถ้าเปรียบไปแล้ว ก็เหมือนกับ การเลี้ยงไก่ไว้ไข่ให้สุนัขกิน ถ้าสมมุติว่าเราจะมีแต่ตัววัดวาอารามเฉย ๆ ไม่มีพระที่เป็นเหมือนหมอ ไม่มีธรรมะที่เป็นเหมือนยา มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร ตัวศาสนานั้นมัยอยู่ที่ตัวการดับทุกข์ หรือตัวการปฏิบัติเพื่อดับทุกข์นั้นเอง ดังนั้นถ้าจะบำรุงศาสนากันให้ถูกตัวกันจริงแล้ว ก็ต้องบำรุงให้เกิดความดับทุกข์ขึ้นมาจริง ๆ ตามพระพุทธประสงค์ที่ว่า “ภิกษุ ท. เราขอเตือนพวกเธอว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปสิ้นไม่เป็นธรรมดา ขอ ท. จงยังประโยชน์ตนประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด”
การบำรุงศาสนาที่แท้จริงนั้นอยู่ที่การประพฤติปฏิบัติเองจนได้รับผลเป็นความ สะอาด สว่าง สงบเย็นในชีวิตประจำวัน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม หน่วยการเรียนรู้ที่ หน้าที่ชาวพุทธและมารยาทชาวพุทธ ๑.การบำเพ็ญประโยชน์และการบำรุงรักษาวัด ๒. การเรียนรู้วิถีชีวิตของพระภิกษุสงฆ์ ๓. มารยาทชาวพุทธ ๔. การปฏิบัติตนอย่างเหมาะสมต่อเพื่อน ประเทศไทยมีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติและผสมผสานกลมกลืนกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของคนไทย จนไม่สามารถแยกออกจากกันได้ ดังนั้น ความเจริญหรือความเสื่อมของพระพุทธศาสนาย่อมมีผลกระทบต่อสังคมไทยด้วย กล่าวคือ
เมื่อพระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง บุคคลในสังคมย่อมมีศีลธรรม ดังนั้น ในฐานะที่เป็นชาวพุทธ เราจึงมีหน้าที่ที่จะ หน่วยการเรียนรู้ที่ หน้าที่ชาวพุทธและมารยาทชาวพุทธ พุทธศาสนิกชนที่ดีมีหน้าที่บำเพ็ญประโยชน์แก่วัด พระภิกษุสามเณร เช่น
และอุปกรณ์ที่ทันสมัย
มิชอบ
ภาวนา ๑. การบำเพ็ญประโยชน์และการบำรุงรักษาวัด การบำเพ็ญประโยชน์ การบำรุงรักษาวัดมีหลายวิธี เช่น
บำรุงรักษาศาสนสถานและศาสนวัตถุ
กำลังกาย
การบำรุงรักษาวัด ๒. การเรียนรู้วิถีชีวิตของพระภิกษุสงฆ์ การศึกษา การศึกษา หมายถึง การเรียนพุทธวจนะหรือพระไตรปิฎก เรียกตามศัพท์ศาสนาว่า วิปัสสนาธุระ หมายถึง การฝึกฝนอบรมจิตใจให้เป็นสมาธิ เพื่อนำไปขจัดกิเลส คือ ความ เศร้าหมองแห่งจิตและให้เกิดความรู้แจ้งเห็นจริง การปฏิบัติ การเผยแผ่พระพุทธศาสนา การแสดงธรรม ปาฐกถาธรรม การแสดงธรรมหรือการแสดงพระธรรมเทศนาหรือการเทศน์ เป็นรูปแบบที่ทำกันมาแต่โบราณ มีระเบียบและวิธีปฏิบัติเป็นแบบอย่างเฉพาะ ส่วนการแสดงปาฐกถาธรรม เป็นการแสดงธรรม โดยใช้ภาษาธรรมดาที่สื่อความได้ง่าย ไม่มีรูปแบบและพิธีกรรม การประพฤติตนให้เป็นแบบอย่าง พระภิกษุมีหน้าที่ทำให้ชาวบ้านเห็นว่า การมีชีวิตตามที่พระพุทธองค์ทรงสอนนั้นเป็นไปได้ ต้องมีชีวิตเรียบง่าย ไม่ยึดติดในลาภสักการะ มีเมตตา ไม่พยาบาท คิดร้ายต่อผู้อื่น
๓. มารยาทชาวพุทธ การเข้าพบพระภิกษุ และการปฏิบัติตนในเขตวัด การแสดงความเคารพพระรัตนตรัย การประนมมือ (อัญชลี) การยกมือทั้งสองตั้งประนมขึ้นเป็นพุ่ม โดยให้ฝ่ามือทั้งสองชิดกันตั้งไว้ระหว่างอก นิ้วมือทั้งสิบชิดกัน แขนทั้งสองถอยห่างจากลำตัวพอสมควร เงยหน้ามองตรงต่อสิ่งที่เคารพ ลำตัวตั้งตรง การไหว้ (นมัสการ) การยกมือที่ประนมขึ้นจรดหน้าผากพร้อมกับน้อมศีรษะลงเล็กน้อย ให้ปลายนิ้วจรดตีนผม ปลายนิ้วหัวแม่มือจรดกลางหน้าผากหรือหว่างคิ้ว ไหว้ครั้งเดียวแล้วลดมือลง การไหว้ขณะยืนนั้น ผู้ชายควรยืนส้นเท้าชิด ปลายเท้าแยกเล็กน้อย ผู้หญิงควรก้าวขาขวาออกมาข้างหน้า แล้วย่อตัวหรือค้อมตัวต่ำลงเล็กน้อย การกราบ (อภิวาท) การกราบพระรัตนตรัยใช้วิธีกราบแบบเบญจางคประดิษฐ์ หมายถึง การกราบให้อวัยวะทั้ง ๕ ส่วนของร่างกายจรดกับพื้น คือ มือทั้งสอง เข่าทั้งสอง และหน้าผากจรดพื้น การกราบมี ๓ ขั้นตอน คือ อัญชลี วันทา อภิวาท
การฟังสวดพระอภิธรรม
การฟังพระธรรมเทศนา
เท่ากับเป็นการชำระล้างขัดเกลากิเลส การฟังเจริญพระพุทธมนต์ มิตรที่ดีพึงปฏิบัติต่อเราดังนี้
๔. การปฏิบัติตนอย่างเหมาะสมต่อเพื่อนตามหลักพระพุทธศาสนา ทิศ ๖ มิตรแท้ มิตรแท้ มิตรเทียม มิตรเทียม |
การ กระ ทํา ใน ข้อ ใด จัด ว่า เป็นการ บํา รุ ง รักษา วัด
กระทู้ที่เกี่ยวข้อง
ลิขสิทธิ์ © 2024 th.ketajaman Inc.
