คำภาษาต างประเทศท ม อ ทธ พลต อภาษาไทยและการเพ มคำ

: Longdo provides neither warranty nor responsibility for any damages occured by the use of Longdo services. Longdo makes use of many freely available dictionaries (we are really grateful for this), please refer to their terms and licenses (see Longdo About page).

: Longdo provides neither warranty nor responsibility for any damages occured by the use of Longdo services. Longdo makes use of many freely available dictionaries (we are really grateful for this), please refer to their terms and licenses (see Longdo About page).

อิทธิพลของภาษาต่างประเทศในภาษาไทย สาเหตุที่ทำให้ภาษาต่างประเทศเข้ามาปะปนในภาษาไทย ได้แก่ สภาพทางภูมิศาสตร์ คือการมีอาณาเขตใกล้เคียงกัน ทำให้มีการติดต่อสื่อสารกัน โดยมีการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ การติดต่อค้าขายระหว่างกันและการรับเอาวัฒนธรรมประเพณีต่าง ๆ และความคิดความเชื่อทางศาสนา จึงมีการยืมคำในภาษาต่าง ๆ มาใช้มากมาย เช่น ภาษาเขมร จีน พม่า ชวา มลายู อังกฤษ เป็นต้น

คำยืมจากภาษาเขมร

ไทยกับเขมรมีความสัมพันธ์กันมานับพันปี ต่างถ่ายทอดวัฒนธรรมและอารยธรรมซึ่งกันและกัน ในสมัยโบราณ ไทยได้รับเอา “อักษรขอมบรรจงและขอมหวัด” มาใช้ ซึ่งไทยถือว่าศักดิ์สิทธิ์ จึงมักมีการบันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับศาสนาลงบนแผ่นหิน ใบลาน ใช้ตัวอักษรขอมเขียนคาถาอาคมต่าง ๆ ปรากฏตามพระพิมพ์ เหรียญพระเครื่อง ตะกรุด ผ้ายันต์ต่าง ๆ

คำยืมจากภาษาจีน

ไทยกับจีนมีความสัมพันธ์กันทางการทูตและการค้าขายมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยสืบมาจนถึงปัจจุบัน ชาวไทยมาทำมาหากินในประเทศไทย แต่งงานกับคนไทยจนกลายเป็นพลเมืองไทยเชื้อสายจีนเป็นจำนวนมาก มีการผสมทางด้านวัฒนธรรมประเพณีต่างๆ ตลอดมา คำยืมในภาษาจีนส่วนใหญ่เป็นสำเนียงแต้จิ๋ว มักเป็นคำเรียกสิ่งของเครื่องใช้ อาหาร พืช ผัก ผลไม้ รวมทั้งคำที่เกี่ยวกับวัฒนธรรมจีน แต่ไทยนิยมนำคำจากภาษาจีนมาใช้ในภาษาพูด ไม่นิยมใช้ในภาษาเขียน

คำยืมจากภาษาอังกฤษ

คนในโลกยอมรับภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางและนิยมใช้กันมากที่สุด ไทยเริ่มติดต่อกับชาติตะวันตกที่พูดภาษาอังกฤษมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาโดยทางการค้า เมื่อ พ.ศ. ๒๑๕๕ ในสมัยสมเด็จพระเอกาทศรถ ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นมีทูตจากประเทศทางตะวันตกมาเจรจาเรื่องการค้ากับรัฐบาลไทย พ่อค้าชาวอังกฤษชื่อ Hunter เข้ามาค้าขายเป็นคนแรกในกรุงเทพฯ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว เริ่มมีคณะทูตสอนศาสนาเข้ามา และได้นำวิทยาการใหม่ ๆ เช่น การพิมพ์ การแพทย์ เข้ามาเผยแพร่ คำภาษาอังกฤษจึงเริ่มปรากฏในเอกสารภาษาไทยตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๓ มากมาย เช่น ชื่อชนชาติ ชื่อบุคคล ชื่อยศ, บรรดาศักดิ์ ชื่อประเทศ ชื่อเมือง ชื่อศาสนา เป็นต้น ในสมัยรัชกาลที่ ๔ มีคำยืมภาษาอังกฤษปรากฏมากขึ้นในเอกสารประเภทจดหมายเหตุ พระราชหัตถเลขา พงศาวดาร และคำสามัญ คำเรียกเครื่องมือเครื่องใช้ เรียกทะเลมหาสมุทรก็มากขึ้นด้วย สมัยรัชกาลที่ ๕ ภาษาอังกฤษขยายวงกว้างออกไปสู่ประชาชน เพราะมีโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษและวิชาการต่าง ๆ มีศัพท์ทางวิทยาศาสตร์ พฤกษศาตร์ สัตวศาสตร์เกิดขึ้นมากมายหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ คำยืมภาษาอังกฤษหลั่งไหลเข้ามาในภาษาไทยอย่างกว้างขวาง เพราะมีนักเรียนไทยไปเรียนศึกษาในประเทศแถบยุโรป และอเมริกา การเดินทางระหว่างประเทศ การสื่อสาร การติดต่อค้าขาย และการขยายตัวของอุตสาหกรรมการค้าในโลก ตลอดทั้งการรับเอาวัฒนธรรมตะวันตกด้านต่าง ๆ เช่น ด้านบันเทิง กีฬา แฟชั่น การแต่งกาย เป็นไปอย่างรวดเร็ว ในโลกยุคโลกาภิวัตน์ ภาษาอังกฤษเข้ามามีอิทธิพลต่อภาษาไทยเป็นอย่างมาก เรานำมาใช้ในชีวิตประจำวันมากขึ้น เรามีคำยืมภาษาอังกฤษทุกรูปแบบ ทั้งคำทับศัพท์ คำแปลศัพท์ และศัพท์บัญญัติ การยืมคำภาษอังกฤษมาใช้ในภาษาไทยช่วยเปิดและขยายโลกทัศน์ด้านวิชาการ เศรษฐกิจ เทคโนโลยี และวัตถุนิยมแก่คนไทย ทำให้เกิดค่านิยมใหม่ว่า “ภาษาอังกฤษเป็นภาษาของผู้มีการศึกษา มีความทันสมัย และอยู่ในสังคมชั้นสูง”

คำยืมจากภาษาโปรตุเกส

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาโปรตุเกส ได้แก่คำว่า กระดาษ (สันนิษฐานว่าเพี้ยนมากจาก “กราตัส”) กะละแม กะละมัง (ขนม)ปัง ปั้นเหน่ง หลา เหรียญ บาทหลวง เลหลัง สบู่

คำยืมจากภาษาเปอร์เชีย

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาเปอร์เชีย เช่น คำว่า กุหลาบ (มาจากคำว่า Gul Gol แปลว่า กุหลาบ, ดอกไม้ทั่วไปสีแดง เติม suffix - ab เป็น กุลลาพ แปลว่า น้ำกุหลาบหรือน้ำดอกไม้เทศ ไทยนำมาใช้แทนดอกไม้ขนาดย่อม มีกลิ่นหอม นอกจากนี้ยังมีคำอื่น ๆ เช่น เกด คาราวาน ชุกชี ตาด เยียรบับ ตรา ตราชู ฝรั่ง ราชาวดี ศาลา สนม สักหลาด สุหร่าย องุ่น

คำยืมจากภาษาอาหรับ

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาอาหรับได้แก่ กะลาสี โกหร่าน (พระคัมภีร์กุรอาน) ระยำ (การลงโทษโดยใช้ก้อนหินขว้างให้ตายเพราะทำผิดประเพณี ไทยนำมาใช้ในความหมายว่า ชั่วช้าเลวทราม)

คำยืมจากภาษาทมิฬ – มลายู

ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษาทมิฬได้แก่คำว่า กะไหล่ กุลี กานพลู กำมะหยี่ จงกลนี ตรียัมปวาย ปะวะหล่ำอาจาด กะละออม กะหรี่ (แกงแขกชนิดหนึ่ง) ตัวอย่างคำที่ยืมมาจากภาษามลายู ได้แก่คำว่า กว้าน พลาย เพลาะ ฝาละมี กำมะลอ สะบ้า สมิง กระแจะ ตวัก

อิทธิพลของภาษาต่างประเทศในภาษาไทย

๑. ทำให้คำในภาษาไทยมีหลายพยางค์เนื่องจากการยืมคำภาษาต่างประเทศมาใช้ เช่น

ภาษาเขมร เช่น เผด็จ เสวย กังวล บำเพ็ญ ถนน ภาษาจีน เช่น ตะหลิว ก๋วยเตี๋ยว เล่าเตง เอี้ยมจุ๊น ภาษาอังกฤษ เช่น คลินิก สนุกเกอร์ เนกไท แคชเชียร์ ภาษาบาลี-สันสกฤต เช่น ปรัชญา กรีฑา อัคนี วิทยา พร ประเสริฐ

๒. ทำให้คนไทยมีเสียงควบกล้ำมากขึ้น เช่น จันทรา นิทรา ทรานซิสเตอร์ เอนทรานซ์ และเพิ่มเสียงควบกล้ำ ซึ่งไม่มีในภาษาไทย เช่น ดรัมเมเยอร์ ดร๊าฟ เบรก บรอนซ์ บล็อก ฟรี แฟลช ฟลอโชว์ ฟลูออรีน

๓. ทำให้คำไทยมีตัวสะกดมากขึ้น ปกติคำไทยแท้ ตัวสะกดจะตรงตามมาตรา ซึ่งมีเพียง 8 แม่ แต่คำยืมจาก ภาษาต่างประเทศจะสะกดไม่ตรงตามมาตรา ดังตัวอย่าง

แม่กก เช่น สุข เมฆ เช็ค สมัคร แม่กด เช่น กฎ รัฐ กอล์ฟ ฤทธิ์ พุทธ แม่กน เช่น เพ็ญ เพียร สูญ บอล คุณ กุศล แม่กบ เช่น รูป โลภ กราฟ กอล์ฟ

๓. ทำให้คำในภาษาไทยมีคำศัพท์มากขึ้น สามารถเลือกใช้ได้ตามความเหมาะสม เช่น น้ำ - อุทก วารี คงคา สาคร ธาร ชล ชโลธร ผู้หญิง - นงเยาว์ นงคราญ อิตถี สตรี กัลยา สุดา สมร วนิดา Advertisement

เปิดอ่าน 5,051 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,078 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,072 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,046 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,050 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,055 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,081 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,068 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,150 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,059 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,049 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,052 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,080 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,072 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,064 ครั้ง

เปิดอ่าน 5,056 ครั้ง