อำเภอเทพสถิต เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดชัยภูมิ โดยตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัด และเป็นที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม เป็นที่รู้จักดีในหมู่นักท่องเที่ยวว่าเป็นทุ่งดอกปทุมมา หรือ "ทุ่งดอกกระเจียว" ที่ใหญ่และสวยงามมากแห่งหนึ่ง และอำเภอเทพสถิตนับเป็น 1 ใน 4 อำเภอของจังหวัดชัยภูมิที่มีทางรถไฟผ่าน Show ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]อำเภอเทพสถิตมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
ประวัติ[แก้]อำเภอเทพสถิต เดิมเป็นท้องที่ของตำบลนายางกลัก อำเภอจัตุรัส และตำบลโคกเริงรมย์ อำเภอบำเหน็จณรงค์ จังหวัดชัยภูมิ และต่อมาในปี พ.ศ. 2513 ทางราชการได้แยกพื้นที่หมู่ 7,9,11-16 ของตำบลโคกเริงรมย์ ตั้งขึ้นเป็น "ตำบลวะตะแบก" และในปี พ.ศ. 2518 ราษฎรในพื้นที่ได้ยื่นเรื่องราวต่อราชการ ขอให้ตั้งกิ่งอำเภอขึ้นที่ตำบลวะตะแบก โดยกระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาเห็นว่าราษฎรทั้งสองตำบล ได้แก่ ตำบลนายางกลัก และตำบลวะตะแบก เป็นตำบลที่อยู่ไกลท้องที่ทุรกันดาร และห่างไกลจากตัวอำเภอบำเหน็จณรงค์ เจ้าหน้าที่มีโอกาสตรวจเยี่ยมเยือนดูแลทุกข์สุขของราษฎรน้อยมาก เพราะทางคมนาคมไม่สะดวก ซึ่งอาจเป็นการเสียหายในด้านการปกครอง ประกอบกับหมู่บ้านดังกล่าวมีโอกาสที่จะเจริญในอนาคต เพราะราษฎรอาศัยอยู่กันหนาแน่นมาก และมีพื้นที่ทำมาหากินได้ โดยเฉพาะมีทรัพยากรทางธรรมชาติ พอที่จะยกระดับการครองชีพของราษฎรทั้งสองตำบลดังกล่าวนี้ให้ดียิ่งขึ้น จึงแนะนำประชุมชี้แจงร่วมกับทางอำเภอบำเหน็จณรงค์ รายงานต่อกระทรวงมหาดไทย ขอจัดตั้งที่ว่าการกิ่งอำเภอที่ตำบลวะตะแบก และในวันที่ 1 สิงหาคม 2519 ทางราชการเห็นว่าท้องที่ตำบลวะตะแบกมีพื้นที่กว้างขวาง จึงให้แยกพื้นที่หมู่ 2-6,13-14 ของตำบลวะตะแบก เพื่อจัดตั้งเป็นตำบลเพิ่ม ตั้งขึ้นเป็น "ตำบลห้วยยายจิ๋ว" ก่อนการเตรียมจัดตั้งกิ่งอำเภอในพื้นที่ขึ้น ต่อมาเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2519 ได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยให้แยกตำบลวะตะแบก ตำบลนายางกลัก และตำบลห้วยยายจิ๋ว ออกจากการปกครองของอำเภอบำเหน็จณรงค์ รวมตั้งเป็น กิ่งอำเภอเทพสถิต โดยที่ตั้งที่ว่าการอำเภอชื่อ บ้านวะตะแบก สภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่เต็มไปด้วยภูเขา มีคนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในป่าลึกบนยอดเขาสูง เรียกว่า “ชาวบน” หรือ “ชาวดง” หรือ “ญัฮกรู” ซึ่งเป็นชนเผ่ามอญโบราณมีภาษาพูดเป็นของตนเองแต่ไม่มีภาษาเขียน เนื่องจากบริเวณนี้อุดมไปด้วยไม้มีค่าหลายชนิดและสัตว์ป่ามากมายหลายชนิด ทำให้ประชาชนในชุมชนจึงพร้อมใจเปลี่ยนชื่อจาก "วะตะแบก" เป็น "เทพสถิต" อันหมายถึงที่อยู่อาศัยของเทวดาและเทพธิดาทั้งหลาย และในวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2520 มีประกาศกระทรวงมหาดไทยให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลนายางกลัก รวมตั้งเป็นตำบลบ้านไร่ จนกระทั่งเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2526 จึงมีพระราชกฤษฎีกาฯ ยกฐานะขึ้นเป็น อำเภอเทพสถิต จนถึงปัจจุบัน
การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]การปกครองส่วนภูมิภาค[แก้]อำเภอเทพสถิตแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 5 ตำบล 92 หมู่บ้าน ได้แก่ 1. วะตะแบก (Wa Tabaek) 22 หมู่บ้าน 2. ห้วยยายจิ๋ว (Huai Yai Chio) 22 หมู่บ้าน 3. นายางกลัก (Na Yang Klak) 17 หมู่บ้าน 4. บ้านไร่ (Ban Rai) 16 หมู่บ้าน 5. โป่งนก (Pong Nok) 15 หมู่บ้าน การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]ท้องที่อำเภอเทพสถิตประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 6 แห่ง ได้แก่
การศึกษา[แก้]โรงเรียนระดับมัธยมศึกษา 4 แห่ง
สถานที่ท่องเที่ยว[แก้]
การคมนาคม[แก้]มีถนนสายหลัก คือ ถนนสุรนารายณ์ (ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 205) เริ่มจากอำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี ไปยังจังหวัดนครราชสีมา และมีทางรถไฟสายหลักสายชุมทางแก่งคอย - ชุมทางบัวใหญ่ตัดผ่านพื้นที่ โดยอำเภอเทพสถิตมีสถานีรถไฟทั้งหมด 3 สถานี ได้แก่ |