คู่มือการเที่ยวร้านคาราโอเกะ (ฉบับย่อ) คู่มือการเที่ยวคาราโอเกะ (ฉบับย่อ) กฎเหล็ก เงินเราใช้ให้คุ้ม ในการเที่ยวคาราโอเกะ เราต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อนว่า เราไปทำไม ซึ่งผลลัพท์ในความคาดหวังมันก็ต่างกัน เช่น ว่ากันถึงข้อ 2 ไปเพื่อกินเหล้าพูดคุยกับเพื่อนเป็นหลัก ถ้าในแก้งไม่เจอกันนานหรือเป็นสายคุยสายเหล้าไม่ใช่สายกามา ร้านเกะแม้ไม่ตรงจุดประสงค์แต่ก็ได้อยู่ โดยถ้ารู้อยุ่แล้วว่าจะเน้นคุยกัน ไม่ลวนลามน้องๆ
ก็ไม่ต้องเข้าห้องวีไอพี และไม่ต้องเรียกน้องมานั่ง เปลืองเปล่าๆ บางทีคุยกันเองจนน้องมันทำตัวไม่ถูกก็มี 3 ไปเพื่อ ลวนลาม บ้ากาม กอด จูบ ลูบ จก ในกรณีนี้ จากการตระเวณเที่ยวแบบนี้มา สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคือ ไม่ใช่น้องทุกคน จะจก จะจับ จะกอดได้เสมอไป 4 ไปร้องเพลง ก็ไปสิ ส่วนมากร้องฟรีเกือบทุกที่ แต่จริงๆ ไม่คุ้มที่จะมานั่งร้องเพลงร้านแบบนี้ 5 ไปกินข้าว ร้านเกะถ้าไม่ใช่ห้องแถวโลวคอร์ส บางร้านก็บรรนากาศดี กับข้าวอร่อยก็มี แต่ถ้าร้านแบบ ไฟกระพริบหรือห้องแถวทั่วไป ถึงจะมีข้าวให้กิน แต่ไม่เวิร์คเชื่อผม ความคาดหวัง โดยปกติ ร้านเกะราคาต่อคนควรจะอยู่ที่ 1000-5000 บาท/คน (ถ้าแพงกว่านี้ผมถือว่าแพง
แต่มีร้านบางประเภทที่แพงไปเลย ช่วงท้ายจะมีตัวแปรบอกถึงเรท) 1 ผิดหวังในราคาที่แพงเกินจริง
เที่ยวยังไงให้ได้ปักธงฟรี ? สรุป อยากเที่ยว แต่กลัวจ่ายไม่ไหว ทำไง? ตัวแปรราคา อ่านๆ ดูเหมือนไปสนามรบเลยนะ ข้อระวังเยอะจัง จริงๆ คือไม่ต้องกลัวอะไรครับ ผมไปกินก็ปกติ ถ้าพี่ๆ ที่เที่ยวบ่อยแค่เห็นหน้าร้านก็ประเมินราคาได้แล้ว ส่วนดีเทล การไปเที่ยวยังไงให้มีโอกาสได้เด็กกลับ ผมเคยเม้นในกระทู้สมาชิกท่านนึงไปแล้วครับ ไม่รีโพส ส่วนคู่มือ อ.อ.น. คงรีวิวลงที่นี่ไม่ได้ครับแรงไป |