ปลดล็อกแอปธัญวลัย (แอนดรอยด์) เนื่องจากเหตุผลทางเทคนิคบางประการ ทำให้ผู้ใช้งานแอปธัญวลัยบนแอนดรอยด์ต้องทำการยืนยันเพื่อปลดล็อกระบบทั้งหมดของแอปก่อน จึงจะสามารถใช้งานแอปได้เหมือนเดิม แนะนำตัวละคร  Christine (คริสติน)
และยังเป็นมาเฟียที่โด่งดังด้านความโหดในอิตาลีอีกด้วย นอกจากนี้ คริสตินยังติดอันดับ ท็อป เท็น ผู้ชายที่มีหญิงอยากร่วมเตียงมากที่สุดในประเทศไทยอีก
Alisa (อลิสา) อลิสา (อลิส) อายุ 22 ปี เป็นสาวไทย หน้าหวาน สวย เซ็กซี่ เป็นพริตตี้ อยู่บริษัทรถยนต์เพื่อนของ คริสติน (ไซมอน) และเป็นหญิงสาวที่โด่งดังในวงการถ่ายแบบ เนื่องจากเธอทั้ง ขาว สวย หมวย และอึ่ม จึงมีคนจับตามองอยู่ตลอด Bonita (โบนิตา) โบนิตา (โบ) อายุ 22 ปี เป็นเพื่อนสาวสนิทที่สุดของ อลิสา และทำงานอยู่ที่เดียวกัน คอยให้คำปรึกษากันตลอด และยังคอยกัน พวกผู้ชายที่จะมาจีบ อลิสาให้อีกด้วย
Simon (ไซมอน) ไซมอน (ม่อน) อายุ 33 ปี หนุ่มลูกครึ่งสุดฮอต ไทย-อิตาลี เป็นเจ้าของบริษัทรถยนต์ ที่อลิสาและโบนิตา ทำงานอยู่ และยังเป็นเพื่ิอนที่สนิทที่สุดของ คริสติน อีกทั้งยังเป็นถึงมาเฟียชื่อดังของอิตาลี ด้านความโหดไม่แพ้ คริสติน แต่ถึงจะโหดยังไง แต่ความเจ้าชู้ก็เป็นที่ หนึ่ง บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาใดๆทั้งสิ้น เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์ ชอบหรือไม่ชอบยังไง ฝากคอมเม้นให้ไรท์ด้วยนะคะ วิลสัน แบล็คทิกส์ที่ ยืนฟังเธอพีเซ็นรถหรู ที่ไม่มีใครสนใจรถเลยสักคนสนใจแต่รูปร่างหน้าสวยของเธอที่พูดจายั่วผู้ชายให้ซื้อรถหรือให้ซื้อบริการจากเธอกันแน่ ถ้าเขาไม่ได้รับรายงานจากไมค์ เขาก็คงไม่รู้ว่าเธอโกหก เธอบอกเพียงว่าจะพาพ่อไปหาหมอแต่นี่มันอะไร เธอมาเป็นพริตตี้ โชว์รูปร่างขาวๆ อวบๆของเธอให้คนอื่นดูงั้นหรอ แต่งตัวยั่วผู้ชาย นังผู้หญิงโกหกตอแหลอยากมีผัวใหม่มากสินะ ถึงได้มาทำงานแบบนี้หึ เดี๋ยวเราได้เห็นดีกันแน่ณดา ด้านณดากำลังพีเซ็นรถหรูสายตาก็กวาดสายตามองลูกค้าที่ยืนฟังเธออย่างสนใจ แต่มีสายตาคู่หนึ่งที่เธอคุ้นเคยดีจองมองเธอด้วยแววตาขาดโทษเธอรู้สึกร้อนๆหนาวๆทันที วิลสันเขามาได้ไงกัน เธอต้องพยายามทำหน้าที่ของเธอให้ดีที่สุดจนกว่างานจะจบลง “สวัสดีครับคุณณดา” ผู้ชายสูงรูปร่างมีภูมิทานดี เดินเข้ามาคุยกับณดา “สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย สนใจรถรุ่นไหนหรอค่ะ สอบถามณดาได้นะค่ะเดี๋ยวณดาแนะนำให้ค่ะ” ณดามองเพียงเขาเป็นลูกค้าที่สนใจรถ แต่ผู้ชายคนนี้เขาได้สนใจรถอย่างที่ตนคิด “ผมสนใจคุณครับ เราไปทานข้าวกันสักมื้อไหมครับคุณณดา” เขาพูดออกมาตรงๆอย่างที่ใจคิด “เออคือ... คงจะไม่ได้... ” ณดาพยายามเดินเลียงออกมาแต่!! “ไปณดากลับบ้าน” วิลสันตะคอกใส่ เขาเดินเข้ามาทันทีที่ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ อารมณ์ขาดพึ่งทันที “คุณวิลสัน!!!” เธอสะดุ้งทันที เขาเดินเข้ามาตั้งแต่ตอนไหน ทุกคนในงานหันมามองเธอเป็นตาเดียว มะนาวก็รีบวิ่งเข้ามาทันทีที่เห็นชายคนนี้เดินเข้ามา เธอรู้ทันทีว่าคนนี้คือวิลสัน แบล็กทิกส์ เพราะคงไม่มีใครมากล้าสั่งณดาต่อหน้าคนอื่นนับสิบคนแบบนี้แน่นอน “คุณวิลสันค่ะ ช่วยใจเย็นลงก่อนได้ไหมค่ะ ตอนนี้พวกเรากำลังทำงานอยู่คุณไม่เห็นหรอ!!” นาวพูดออกไปตามความจริง แต่เธอพูดยังไม่ทันจบประโยคก็โดนสายตาดุใส่ทันที “หึ นี่หรืองานของเธอ งานโชว์... ” สายตาวิลสันมองตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่งตัวโป๊ๆนี่เรียกว่างานหรอ ในความคิดเข้ามันเป็นงานที่ขายเรือนร่างมากกว่าพริตตี้สะอีก เขามองเสร็จเขาก็รากตัวณดาออกไปจากงานทันที เขาไม่สนใจใครทั้งนั้น ใครอยากมีเรื่องกับเขาก็เข้ามาได้เขาไม่กลัวอยู่แล้ว(ใหญ่ได้อีกจ้า 555+) เอวกลมถูกมือใหญ่เกี่ยวรัดเอาไว้แน่นหนาเสียจนหายใจไม่ออกณดารับรู้อารมณ์ไม่พอใจของเขาอย่างชัดเจน สายตาของคนที่มองตามหลังเธอมาอีกนับสิบคู่ ก่อให้เกิดความร้อนผ่าวไหม้ใบหน้าและหัวใจของคนกำลังสงสารตัวเอง ณดากัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้แน่น “เป็นอะไร เธอนึกอยากได้ลูกค้าใหม่ทั้งที่ลูกค้าเก่ายังค้างคาอยู่หรือยังไงติดใจรสสวาทแล้วใช่ไหมณดา พอหลุดจากผม ก็ไม่เหลือพรหมจรรย์ เลยกะว่าจะหาลูกค้าแก่ๆหน่อย เพื่อเขาจะได้ไม่เกี่ยงใช่ไหม ยิ่งแก่อย่างลูกค้าหัวงูพวกนี้ซึ่งยังดูดี มีเงิน และคงบ้ากามด้วย คงจะถูกใจคุณแน่” เขาพูดออกไปด้วยความโมโหที่คิดอยากจะมีผัวใหม่ทั้งๆที่เขายังคาอยู่แบบนี้ “ค่ะ” ณดาหน้าร้อนผ่าวเพราะคำพูดร้ายกาจของบุรุษรูปงามที่กอดรัดเธอเอาไว้ไม่ยอมให้เธอเดินสบายๆ เขายังเกี่ยวเธออยู่อย่างนี้ยังมีหน้ามาพูดว่าเธอสารพัดเธฮอยากรู้หัวใจของวิลสันจริงๆ มันคงร้ายกาจและไร้ความปรานีต่อเพื่อนมนุษย์โดยเฉพาะมนุษย์ที่ด้อยกว่าเขาเช่นเธอเป็นแน่ สำหรับวิลสันแล้ว ณดาก็คงจะเป็นเพียงบำเรอชั่วคราวที่เขาจ้างเท่านั้น ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และค่าพรหมจรรย์ของเธอ คงถูกรวมเอาไว้ในเงินสิบล้านที่เขาจ่ายใช้หนี้ให้พ่อของเธอแล้ว “ผู้หญิงร่านรัก แพศยา คิดจะสวมเขาให้ผัว” “คุณวิลสัน” ณดาร้องท้วงเสียงดัง ทั้งคำพูดและแรงจิกเล็บลงที่เนื้ออ่อนทะลุชุดเดสบางลงไป ทำให้ณดาเจ็บปวดทั้งร่างกายและหัวใจ เขาไม่ยอมหยุดเดินและไม่ยอมฟังเธอ “ไม่ต้องมาทำเสียงเขียวใส่ผม!!” ตวาดลั่นจนร่างบางถอยหนีด้วยความหวาดกลัว แต่ช้าไปเสียแล้ววิลสันจับณดาพาดบ่า ก้าวเดินออกไปอย่างกระแทกกระทั้น “ปล่อยนะ ปล่อยณดาลงเดี๋ยวนี้” "ปล่อย!!" ดิ้นร้นทุบตีขัดขืน กรีดร้องเสียงดัง จนวิลสันเริ่มโมโหฟาดมือลงไปที่ก้นณดาอย่างหนัก ตีลงบนก้นงอนๆของณดาติดกันหลายทีด้วยความโมโห แต่เธอก็ยังไม่หุบปากด่าท่อไปตลอดทาง “บอกให้ให้ปล่อยไงคุณวิลสัน ไอ้คนบ้า ป่าเถื่อน ไม่ยอมฟังเหตุผลของคนอื่นคุณไม่มีสิทธิมาว่าณดาแบบนี้ณดามีสิทธิที่จะทำงานอะไรก็ได้” ตะโกนว่าเสียงดังลั่นลานจอดรถ เธอไม่สนใจใครทั้งนั้น เธอต้องทำงานไม่อย่างนั้นเธอจะเอาเงินที่ไหนไปรักษาพ่อของเธอ ทำไมเขาไม่ยอมเข้าใจเธอเลย วิลสันโยนณดาเข้าไปในรถอย่างแรง โดยไม่สนใจว่าเธอจะไปกระแทกอะไรข้างในในรถ ปิดประตูใส่อย่างแรง แล้วเดินไปฝั่งคนขับแล้วขับออกไปด้วยความเร็วสูง เส้นทางหาใช่ทางกลับคอนโดแบล็กทิกส์ แต่เป็นเส้นทางไปคฤหาสน์หลังโต หลังที่เขาเคยอยู่กับครอบครัวเมื่อยังเด็ก ซึ่งเขานั้นไม่อยากกลับมาเพราะมันมีแต่ความทรงจำตอนเด็ก พ่อแม่และเขาอยู่มากมายที่มันไม่มีวันกลับมาอีก “คุณจะพาฉันไปไหนค่ะ นี่มันใช่ทางกลับคอนโดนี่!!” “เดี๋ยวเธอก็รู้ว่าฉันจะพาเธอไปเสวยสุขที่ไหน” แต่ครั้งนี้เขาต้องกลับไปที่คฤหาสน์ เพราะเขาจะขังยายแม่มดที่ทำให้เขาหลงไหล โมโหไปหมดเมื่อเห็นผู้ชายอื่นมายืนมองรูปร่างที่เขาเชยชมทุกวัน เธอมันนังแพศยาอยากสวมเขาและเขาก็โกรธเธอที่เธอไปทำงานพริตตี้นั้น แค่เธอบอกเขาดีๆ เขาก็สามารถหางานที่เหมาะกับเธอให้ทำได้ในโรงแรมเขามีงานเยอะแยะไป “คุณช่วยขับช้าลงได้ไหมค่ะ ณดากลัว” ณดานั่งหลับตาตั้งแต่เขาเร่งความเร็ว เธอไม่กล้าลืมตามองทางเลย เธอรู้ว่าเขาโกรธเธอมาก เธอคงโดนเขาลงทัณฑ์หนักแน่ “หึ เธอมากลัวทำไมตอนนี้ณดา ทีตอนเธอแอบหนีไปยั่วผู้ชายเธอไม่เห็นจะกลัวเลย แค่ฉันขับรถเร็วๆแค่นี้ทำเป็นกลัว”ความโมโหเขายิ่งเร่งความเร็วขึ้นเลื่อยๆ ใส่อารมณ์กับการขับรถจนไม่สนใจคนที่นั่งมาด้วยเลยสักนิด คฤหาสน์แบล็กทิกส์ วิลสันใช้เวลาขับรถมาคฤหาสน์ไม่ถึงชั่วโมงด้วยแรงโมโหบวกกับแรงหึงทุกอย่างก็เลยดูเร็วไปหมด วิลสันรากณดาลงจากรถทันทีที่ถึงบ้าน “คุณวิลสัน ณดาเดินเองได้ปล่อยมือฉันเถอะนะค่ะ” เธอเจ็บข้อมือไปหมดแล้วตอนนี้ “ปล่อยให้โง่นะสิ ดื้อแบบเธอมันต้องโดนดีสะบ้าง ” วิลสันพูดจบก็ลากณดาด้วยความโมโห เขาไม่สนใจว่าเธอจะหกล้มจะเจ็บหรือไม่ อยากยั่วโมโหเขาดีนัก!!! ______________________________________________________________________________________________ เค้ามาแว้ว มีใครคิดถึงเค้าไหม ไรท์เกินไปสองชั่วโมงไม่โกรธกันนะ 555 เม้นมาบอกกันด้วยนะค่ะสนุกหรือเปล่า รออ่านทุกเม้นของรีดค่ะ ขอบคุณความคิดถึงจากรีดนะค่ะ มันคือกำลังใจมากๆๆ ของไรท์เลย มาลงให้วันอาทิตย์นะค่ะรีด ขอบคุณที่รอนิยายของไรท์นะค่ะ มาน้อยแต่มานะ อิอิ *ถ้าชื่นชอบนิยายเรื่องเมียขัดดอกพิศสวาทช่วยกดถูกใจนิยายให้ไรท์ด้วยนะค่ะ ทุกไลค์คือกำลังใจในการเขียนนิยายจริงๆ นักเขียนมือใหม่ขอกำลังใจและโหวดให้ไรท์กันเยอะๆนะค่ะรีด มาแสดงตัวกันด้วยนะค่ะ ไรท์ได้รู้ว่ามีคนรออ่านนิยายไรท์อยู่หรือเปล่า ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายไรท์นะค่ะ จุฟๆ |
นิยาย นางเอก เป็น พ ริ ต ตี ธัญ วลัย จบแล้ว ไม่ ติดเหรียญ
ลิขสิทธิ์ © 2024 th.ketajaman Inc.
