งานทัศนศิลป์สมัยสุโขทัยได้รับอิทธิพลจากสิ่งใดมากที่สุด

ผลงานทัศนศิลป์ของไทยสมัยประวัติศาสตร์ก่อนสุโขทัย

สมัยประวัติศาสตอร์เริ่มต้นเมื่อปี พ.ศ 1180 โดยบริเวณพื้นที่ที่เป็นประเทศไทยในปัจจุบัน หรือเมื่อครั้งอดีตเรียกว่า”สุวรรณภูมิ”ได้พัฒนาการของชุมชนที่ขยายตัวก่อตั้งขึ้นเป็นอาณาจักรต่างๆ  ทั้งนี้ผลงานทัศนศิลป์ในดินแดนแถบนี้ในช่วงพุทะศตวรรษที่ 3 จะมีการสร้างสรรค์ผลงานทัศนศิลป์ที่ไม่สลับซับซ้อน ซึ่งผลงานส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องราวใกล้ตัวและมุ่งเน้นเพื่อประโยชน์ใช้สอยเป็นสำคัญมากกว่าจะเน้นไปในเรื่องความสวยจนกระทั่งเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 3 ชาวอินเดียจากชมพูทวีปได้เดินทางเข้ามาติดต่อค้าขายและเผยแผ่ศาสนายังสุวรรณภูมิพร้อมทั้งนำเอารูปแบบศิลปกรรมของอินเดียเข้ามาเผยแผ่ จึงทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงคั้งใหญ่ในศิลป์กรรมทั่วสุวรรณภูมิ โดยเฉพาะการสร้างรูปเคารพต่างๆ ศาสนาสถานศาสนาพราหมณ์-ฮินดูและพระพุทธศาสนาขณะเดียวกันผู้แถบนี้ก็มีการแลกเปลี่ยนทางวัฒนาธรรม โดยมีการนำรูปแบบศิลปกรรมจากอาณาจักรใกล้เคียงเข้ามาผสมผสานเพื่อให้ได้รูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของอาณาจักรนั้นๆ  อีกด้วย
สมัยประวัติศาสตร์ก่อนสุโขทัยจะมีการสร้างสรรค์ผลงานศิลปกรรมของอาณาจักรสำคัญๆ ซึ่งได้กลายป็นรากฐานมรดกทางวัฒนธรรมไทยในยุคต่อๆ มาโดยจะขอยตัวอย่างอาณาจักรที่สำำคัญต่างๆ เช่น ทวารวดี ศรีวิชัย ละโว้ หรือลพบุรี ล้านนา หรือเชียงแสน เป็นต้น

ศิลปะสมัยทวารวดี (พุทธศตวรรษที่ 12-16)
ศิลปะสมัยทวารวดีสร้างขึ้นเพื่อพระพุทธศาสนานิกายมหายาน  การสร้างพระพุทธรูปสมัยนี้  ระยะแรกเป็นการเรียนแบบศิลปะคุปตะของอินเดีย  ต่อมาจึงพัฒนามาเป็นรูปแบบของตนเอง  งานประติมากรรมในสมัยนี้เป็นงานสำริดดินเผาไฟ  และปูนของปั้น  สันนิษฐานว่าศูนย์กลางอาณาจักรอยู่บริเวณ   จังหวัดนครปฐม

ศิลปะสมัยศรีวิชัย(พุทธศตวรรษที่ 13-14)
สันนิฐานว่าอาณาจักรศรีวิชัยมีอาณาเขตตั้งแต่บริเวณภาคใต้ของประเทศไทย  ไปจนถึงเกาะสุมาตราและเกาะชวา  ศิลปะสมัยศรีวิชัยได้แพร่เข้ามาพร้อมกับศาสนาพุทธแบบมหายานและศาสนาฮินดู  จึงมักพบประติมากรรมรูปพระโพธิสัตว์
ศิลปะสมัยลพบุรี (พุทธศตวรรษที่ 16-18)
อาณาจักรลพบุรีหรือละโว้  มีอาณาเขตบริเวณภาคกลาง  ภาคตะวันออก  และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของงประเทศไทย  ศิลปะไทยในสมัยลพบุรีได้รีบอิทธิจากขอมซึ่งเป็นศิลปะที่ผสมผสานระหว่างศาสนาพุทธนิกายมหายานกับศาสนาฮินดู  ประติมากรรมมักสร้างขึ้นจากโลหะและการสลักหิน ด้านสถาปัตยกรรมนิยมสร้างประสาทหิน เช่น ปราสาทหินพิมาย จังหวัดนครราชสีมา

ศิลปะล้านนา (พุทธศตวรรษที่ 18-23)
อาณาจักรล้านนาหรือเชียงแสน  มีศูนย์กลางอยู่ทางภาคเหนือของประเทศไทย  โดยพบโบราณสถานและโบราณวัตถุจำนวนมากที่จังหวัดเชียงรายและจังหวัดเชียงใหม่  ศิลปะสมัยนี้ได้รับอิทธิพลจากศาสนาพุทธนิกายเถรวาท  ประติมากรรมที่ปรากฏ  ได้แก่  พระพุทธรูปและลวดลายประดับโบราณสถาน
อาณาจักรละโว้ 
เมืองละโว้ เมื่อแรกก่อตั้งนั้น ปรากฏข้อความในพงศาวดารเหนือกล่าวว่า พระพุทธศักราช 1002 ปี จุลศักราช 10 ปีระกาสัมฤทธิศก จึงพระยากาฬวรรณดิศราชบุตรของพระยากากะพัตรได้เสวยราชสมบัติ เมืองตักกะศิลามหานคร จึงให้พราหมณ์ทั้งหลายยกพลไปสร้างเมืองละโว้ 
จากข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในพงศาวดารเหนือ พอจะสรุปได้ว่าเมืองละโว้มีมาตั้งแต่ พ.ศ. 1002 แล้ว และจากการขุดค้นทางโบราณคดี ปรากฏว่าตั้งแต่อำเภอชัยบาดาล ถึงอำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี ล้วนแต่มีหลักฐานเกี่ยวกับมนุษย์ในอดีตที่ยาวนานมาแล้ว จากชุมชนขนาดย่อมขยายเป็นเมืองเล็กๆ จนกระทั่งรวมตัวกันเป็นอาณาจักรหรือเขตปกครองที่เป็นส่วนย่อยของประเทศ ราวพุทธศตวรรษที่ 10 – 12 ละโว้กลายเป็นอาณาจักรหรือเมืองขนาดใหญ่แล้ว และในช่วงพุทธศตวรรษที่ 13 – 14 อาณาจักรละโว้มีความรุ่งเรืองอย่างมาก โดยเฉพาะด้านพระพุทธศาสนา 
อาณาจักรละโว้ มีความเจริญมากขึ้นเรื่อยๆ จนมีอิทธิพลครอบคลุมดินแดนภาคกลางตอนบน ตั้งแต่จังหวัดนครสวรรค์เรื่อยมาจนถึงภาคตะวันออกและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยบางส่วน ศูนย์กลางของอาณาจักรละโว้ในตอนต้นสันนิษฐานว่าอยู่ที่เมืองลพบุรี และประมาณพุทธศตวรรษที่ 17 ได้ย้ายมาอยู่ที่เมืองอโยธยา ภายหลังต่อมาเมื่อใน พ.ศ.1893 ได้มีการสถาปนาอาณาจักรอยุธยาขึ้นนั้นให้ละโว้กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรอยุธยา

หลังจากพุทธศตวรรษที่ 16 เป็นต้นมา อาณาจักรขอมได้ขยายอิทธิพลเข้ามายัง
บริเวณนี้  ทำให้ความสำคัญของอาณาจักรละโว้ลดลง อิทธิพลศิลปวัฒนธรรมของขอมได้แพร่เข้ามาในดินแดนประเทศไทย โดยเฉพาะภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เช่น ปราสาทพนมรุ้ง จังหวัดบุรีรัมย์ ปราสาทหินพิมาย จังหวัดนครราชสีมา  และเลยมาทางตะวันตกได้แก่ ปราสาทเมืองสิงห์จังหวัดกาญจนบุรี  และในช่วงเวลาดังกล่าวละโว้เป็นศูนย์กลางที่สำคัญทางภาคกลาง จึงได้รับอิทธิพลศิลปะขอม โดยนำมาผสมผสานรูปแบบให้เป็นลักษณะเฉพาะของตนเอง ได้แก่ พระปรางค์สามยอด  และเทวสถานปรางค์แขก จังหวัดลพบุรี

                                          เทวสถานปรางค์แขก จังหวัดลพบุรี

ที่มาhttp://wan228866.blogspot.com/