ในชีวิตประจำวันทุกวันนี้มนุษย์เราใช้ท่าทางประกอบการพูดหรือบางครั้งมีการแสดงสีหน้า ความรู้สึก เพื่อเน้นความหมายด้วยในทางนาฏศิลป์ ภาษาท่าเสมือนเป็นภาษาพูดโดยไม่ต้องเปล่งเสียงออกมา แต่อาศัยส่วนประกอบอวัยวะของร่างกาย แสดงออกมาเป็นท่าทาง โดยเลียนแบบท่าทางธรรมชาติ เพื่อให้ผู้ชมสามารถเข้าใจได้ การปฏิบัติภาษาท่าทางนาฏศิลป์แบ่งออกได้ ดังนี้ 1. ภาษาท่าทางนาฏศิลป์ที่ใช้แทนคำพูด เช่น ฉัน เธอ ท่าน ปฏิเสธ ท่าเรียก ท่าไป ท่าแนะนำตัวเอง ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าแนะนำตัวเอง ท่าท่าน ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าท่าน ท่าปฏิเสธ ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com//ท่าปฏิเสธ ท่าเรียก ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าเรียก ท่าไป ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com//ท่าไป ท่านั่งตัวนางและตัวพระ ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่านั่งตัวนางและตัวพระ ท่ายืน ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่ายืน เป็นการพนมมือระหว่างอก แยกปลายนิ้วให้ออกจากกัน ที่มา :http://mcpswis.mcp.ac.th/html_edu/cgi-bin/mcp/ main_php/print_informed.php?id_count_inform=11824 ท่าเดิน ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าเดิน ท่าดีใจ ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าดีใจ ท่ารัก ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่ารัก ท่าอาย ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าอาย ท่าร้องไห้ ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าร้องไห้ ท่าโกรธ ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าโกรธ ท่าเศร้า เสียใจ ที่มา : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ท่าเศร้า+เสียใจ ขอบคุณเว็บไซต์ : http://thaiclassicaldances.wikispaces.com/ภาษาท่าทางนาฏศิลป์
|