ปัญหาการขาดระเบียบวินัยของคนไทย

ตัวเลขผู้ติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ที่เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด สาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้เชื้อไวรัสแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว มาจากปัญหาความไม่มีวินัย และไม่ซื่อสัตย์ ระเบียบวินัย และความซื่อสัตย์ เป็นสิ่งจำเป็นต่อการอยู่ร่วมกันในสังคมไทย ทั้งในยามปกติ และในยามวิกฤติ เพื่อให้เกิดความสงบสุข ซึ่งต้องผ่านการหล่อหลอมมาตั้งแต่วัยเด็ก จากสถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา และศาสนา ที่ต้องปลูกฝังจิตสำนึก ให้ปฏิบัติตามกฎ กติกาของสังคม มีความรับผิดชอบต่อตนเอง ต่อครอบครัว และส่วนรวม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการตรงต่อเวลา การเข้าคิวซื้อของและรับบริการต่างๆ ซึ่งปัจจุบันนี้แม้จะพบว่า สังคมไทยเริ่มไม่ทนต่อคนที่แซงคิว ซึ่งปัญหานี้เริ่มลดน้อยถอยลงไปแล้ว แต่ปัญหาอื่นๆ ยังคงมีความรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นการไม่ปฏิบัติตามกฎจราจร การดื่มสุราขณะขับรถ การขับขี่รถจักรยานยนต์บนทางเท้า แม้แต่การข้ามถนนไม่ตรงทางม้าลาย ที่ยังพบมีภาพให้ได้พบเห็นอยู่เป็นประจำ กระทั่งนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติต่างๆบางส่วน ที่เคยปฏิบัติตนอย่างเคร่งครัดในประเทศของตนเอง เมื่อมาเที่ยวประเทศไทยเองก็ยังมีพฤติกรรมไม่ข้ามถนนตรงทางม้าลาย ซึ่งเมื่อพูดถึงเรื่องของความมีวินัยและความซื่อสัตย์นั้น เรามักจะนึกถึงชาติที่เป็นแบบอย่างในเรื่องนี้คือ ประเทศญี่ปุ่น โดยเฉพาะเหตุการณ์ภัยพิบัติสึนามิ ญี่ปุ่นได้แสดงให้นานาชาติเห็นถึงจิตวิญญาณแห่งความมีวินัยและความซื่อสัตย์ ที่ทุกคนพร้อมจะอยู่ในกติกา มีการเข้าคิวรับสิ่งของอย่างเป็นระเบียบ ในอาการสงบ ไม่ลักขโมยและปล้นชิง เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กันและไม่กักตุนสินค้า โก่งราคาขายสินค้า ทำให้เขาสามารถผ่านวิกฤติมาได้อย่างรวดเร็ว เรื่องนี้ไม่ไดยกชาติอื่น เพื่อเหยียดชาติของตนเอง แต่ต้องนำมาสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาความแตกต่าง เพราะเมื่อประเทศไทย เรากำลังเผชิญวิกฤตการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19นี้ สิ่งที่มีตั้งแต่ความไม่มีวินัยต่อตนเอง ในการปฏิบัติตนตามคำแนะนำของกระทรวงสาธารณสุขเพื่อป้องกันการติดเชื้อ เมื่อมาจากประเทศกลุ่มเสี่ยงแล้ว ปกปิดข้อมูล ยังคงเดินทางไปในสถานที่ต่างๆ พบปะและสัมผัสผู้คน ไอ จามไม่ปิดปาก หรือไม่สวมใส่หน้ากากอนามัยเพื่อป้องกัน แม้กระทั่งข่าวแรงงานผิดกฎหมายที่ลักลอบทำงานในต่างประเทศซึ่งเดินทางกลับมาจากประเทศกลุ่มเสี่ยง ไม่ยอมกักตน ยังคงใช้ชีวิตกิน ดื่ม เที่ยวเหมือนคนทั่วไป หรือแม้แต่ผู้ที่ไม่ได้เดินทางกลับมาจากประเทศกลุ่มเสี่ยง แต่กลับกุเรื่องเพื่อเรียกร้องความสนใจ ในขณะที่บางส่วนฝ่าฝืนคำสั่งของหน่วยงานและองค์กรแอบเดินทางไปยังประเทศที่มีการแพร่ระบาด ซึ่งเรื่องนี้หน่วยงานต่างๆทั้งราชการและเอกชนควรมีมาตรการตรวจสอบหนังสือเดินทางย้อนหลังของบุคคลากรในองค์กรของตนเอง หากพบมีการเดินทางไปในประเทศที่มีการแพร่ะระบาด แม้จะไม่ใช่ประเทศกลุ่มเสี่ยงให้แจ้งกักกันโรคและสอบสวนโรคโดยด่วน และปัญหาการกักตุนสินค้าที่เป็นอุปกรณ์จำเป็นในการป้องกันตัวจากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส ทั้งหน้ากากอนามัย ที่หายไปจากตลาด จนสร้างความไม่พอใจให้กับคนในสังคม เป็นการแสวงหาผลประโยชน์บนความเดือดร้อนของเพื่อนร่วมชาติ รวมทั้งอุปกรณ์อื่นๆ เช่น เจลแอลกอฮอล์ ในขณะที่คนในสังคมส่วนหนึ่งมีความกังวลกับสถานการณ์ แห่กักตุนสินค้าอุปโภรค บริโภค ภาพชั้นวางสินค้าต่างๆในห้างสรรพสินค้าจึงมีแต่ความว่างเปล่า ปัญหาต่างๆล้วนสืบเนื่องมาจากความไม่มีระเบียบวินัย และไม่ซื่อสัตย์ หากมีระเบียบวินัยและความซื่อสัตย์ตั้งแต่ 2 เดือนที่ผ่านมา ภายใต้มาตรฐานระบบสาธารณสุขไทยที่ได้รับการยอมรับในระดับ 6 ของโลก คงไม่มีการแพร่ระบาดมากขนาดนี้