อัตราจังหวะในดนตรีไทย

  �ѧ���˹�ҷѺ

���¶֧ ����ǹ��õըѧ��С�ͧ ����ǹ�ѧ���˹�ҷѺ����ѡࡳ������§���Ҵ��������ç���ҧ�ٻ�ѡɳ�ͧ�ŧ �� �ŧ˹�Ҿҷ�����ѧ���˹�ҷѺ�ͧ��⾹��С�ͧ�Ѵ �ŧ�Ѻ �ŧ�� �ŧ����ͧ �ŧ����� �ŧ���� �ŧ�ҧ����ͧ �ŧ�١��� ��������ǹ�ѧ��е���ѡɳ� ��л������ͧ�Ź��� ��з���Ӥѭ����ش ����ǹ�ѧ���˹�ҷѺ�繵�Ǻ͡ ���͡�˹����������Ǣͧ�ŧ ����ŧ����դ�����������ҡѺ������¤ �ӹͧ�Ѵ���������Ǣͧ�ŧ

�ѵ�Ҩѧ���˹�ҷѺ ����

1. ˹�ҷѺ�ú�� ���Сͺ�ѧ�����ŧ���������������§�� ����ŧ����§�ͭ ����§��� ����§ᢡ ������ŧ�ҷ���Դ�ҡ��â��¨ҡ�ŧ�����ѵ�� 2 ��� ��Т������ ���¢���� 3 ��� �������ú���ŧ�� �����ŧ��˹�ҷѺ�ú����ѵ�� 3 ��� ��ǹ�ѵ�� 2 ��� ���ͪ������ �Ҩ����˹�ҷѺ�ú�� ����˹�ҷѺ����§���� �����ҡ���

* �ŧ��Ǵǧ��͹ �������ú�� ���ŧ�����ͧ�ʧ

�ѵ�� 3 ��� ��˹�ҷѺ�ͧ���

�ѵ�� 2 ��� ��˹�ҷѺ���

�ѵ�Ҫ������ ��˹�ҷѺ�ͧ���

2. ˹�ҷѺ�ͧ��� �����ŧ��Сͺ�ŧ���������§��� �������§����� �� �ŧ���� �ŧ�ͧ��� �������ŧ��ºҧ�ŧ �Ҩ�ջ���������§ᢡ�����ҧ ��駹��������Ѻ����оѹ���ŧ �С�˹������˹�ҷѺ����

3. ˹�ҷѺ���

���Сͺ�ŧ���������§�����ҹ�� ����ŧ�� �ŧ�Ѻ �ŧ����ͧ �ŧ��� �ŧ����� ���ŧ�����Ǻҧ �ŧ�������ͧ�� ��� �����ŧ����§��������ŧ�����˹�ҷѺ��� ����˹�ҷѺ�ú�� �� �ŧ������¤ �֧����ѹ����§��� ���ͺѹ����§ � ���� �����ŧ���������ҿ�ҡ����й����ҹ��ѵ�ǧ�� �ç���ŧ���������١������ѡɳ�����§�¹ӷӹͧ������������¤ �ѧ��鹹ѡ����ը֧������˹�ҷѺ�ú���Сͺ�ѧ��� �����˹�ҷѺ��á��� ( ������蹹��������Ѻ����Ңͧ�ŧ��Ҽ���оѹ��ӵ�Ẻ�Ҩҡ����§���� ) 4. ˹�ҷѺᢡ �����ŧ��Сͺ�ŧ���������§ᢡ ����ŧ�Ѻ �ŧ����ͧ �ŧ���� �ŧ����� ��� ���ŧ����§ᢡ�ҧ�ŧ�ӷӹͧ��Ẻ ���������§����һ�оѹ���������������§ᢡ �����оѹ���ŧ�Ҩ����˹�ҷѺ����§��Ẻ���᷹����§ᢡ���� �� �ŧᢡ�������� �.����� ������ ��֡�ӹͧ��Ẻ���������§�ç���ҧ�ŧ�ͧ���������� ������Һ�����ŧ���� �ѧ��鹨ѧ��˹�ҷѺ�ͧ������ŧ�ѧ����ŧᢡ�������� �͡�ҡ����ѧ�ա�ù�����§�ŧ 2 ����§��������������ŧ���ǡѹ �����ʴ��֧�������Ѩ����Тͧ����оѹ�� �� �ŧᢡ�ͭ �ŧᢡ�ͭ�ҧ�ع���� �繵� ��� 2 �ŧ������˹�ҷѺ�ú�����ŧ��Сͺ�ѧ����׹��� ��㹪�ǧ�١�¹�ͧ�ŧ���ӹͧ�ŧ���ѡɳ��蹷ҧ����§���� ���� �١�¹�����ͭ ����١�¹����ᢡ�����˹�ҷѺᢡ ����˹�ҷѺ�ͭ����ŧ��Сͺ�ѧ���

   �͡�ҡ����ѧ���ŧᢡž���� �� ������ŧ�������ŧ���� ��ѧ���˹�ҷѺ�ͧ����׹��� ��㹪�ǧ�١�¹����շӹͧ����§ᢡ���ѡɳ��� �����˹�ҷѺᢡ��Сͺ�ѧ���

5. ˹�ҷѺ��� �ͭ �ѹ �ǹ

��觷ӹͧ����ѡ������ѵ�Ҩѧ��� 2 ��� ��������ǹ�ѵ�Ҩѧ�������§���� ���ҡ�ա�â���������ŧ�� �����˹�ҷѺ���� 㹪�ǧ�ѵ�� 3 �������ѵ�Ҫ������ ���ͧ�ҡ˹�ҷѺ�������§�ѵ�� 2 ��� ��Ъ������ ������Ǩ��������ͺ���ŧ���ŧ�� �˵ؼ����е�ͧ������������º���º���� ��§�� �������� �������ŧ�ҧ����ͧ��й��ѵ�Ҩѧ��Ъ�����Ǣͧ����ҵ�᷹

����§�չ

˹�ҷѺ�չ�����ѵ�� 2 ��� ����͢������� ����˹�ҷѺ��� ���� ˹�ҷѺ�ͧ����ҵ�㹪�ǧ 2 �����Ъ������ ���ͺҧ�ŧ�Ҩ���ͧ���շ�������¡��� �� �ŧ�չ������ ����˹�ҷѺ�ͧ��������

6. ˹�ҷѺ�ǹ

�ŧ���������§�ǹ��ŧ���չ����ҡ �� �ǹ���� �ǹ������ �ѡ���ŧ��ѵ�� 2 ��� �������ŧ�Ҩ���˹�ҷѺ�ͧ������ŧ��Сͺ�ѧ��� ���ͧ�ҡ˹�ҷѺ�ͧ������ç���ҧ����ǹ�ѧ���㹪�ǧ 2 �����ҡѺ˹�ҷѺ�ǹ ����դ��������׹�����§�Ѻ˹�ҷѺ�ǹ�ҡ����ش

7. ˹�ҷѺ�����

���� ˹�ҷѺ������ŧ˹�Ҿҷ�� ˹�ҷѺ������ŧ�͡���� ˹�ҷѺ����ҹ����ա�����ҧ����ǹ�ѧ���੾���ŧ���� �� ˹�ҷѺ�ŧ�Դ �ŧ��� �ŧ�Ҹء�� �ŧ���� �ŧ�� ����֧˹�ҷѺ�ŧ�͡���ҵ�ҧ� 㹪ش 12 ���� �繵� �͡�ҡ����ѧ���ŧ����ɷ���ա�û�оѹ������ٻẺ�ѡɳо���� ��������ѧ���˹�ҷѺ����ŧ��Сͺ���դ������������ó����Ǵѧ��鹨����������ŧ����ҹ������������ҡ�ѡ

�ѧ����ŧ��������˹����ҧ��͹����͹�Ѻ�ŧ���ѹ�� �ѡ����յ�ҧǧ�Ҩ����ŧ���ǡѹ���¨ѧ��з��ᵡ��ҧ�ѹ����
�ŧ���ա�����ŧ����ѵ�Ҩѧ��� �͡�� � �дѺ���¡ѹ���
�. �ѵ�Ҩѧ��Ъ������ ���ѡɳТͧ�ŧ����ؤ�á �յ鹡��Դ�Ҩҡ�ŧ��鹺�ҹ���� �ŧ��Сͺ������� ���ŧ����ըѧ������� �������¡����ŧ���� �ŧ������Ǩ���ͧ����͹���� ��������ա����ͧ����͹��¡��� ��Ѻ��ͧ��к���ŧ��Сͺ����ʴ����ʾ��ҧ� ������ҧ�ŧ������� ���� �ŧ�Ҥ�Ҫ �ŧ˹�����
�. �ѵ�Ҩѧ����ͧ��� �ըӹǹ��ͧ�ŧ���ͧ��Ңͧ������� �ըѧ��лҹ��ҧ ������������Ǩ��Թ� ��ǹ�˭����ŧ���� �����ͧ��Шӷӹͧ���� ��Ѻ��ͧ��к���ŧ�����繡�âѺ����� ��л�Сͺ����ʴ����ʾ��ҧ� ������ҧ�ŧ�ͧ��� ���� �ŧ�ҧ�Ҥ �ŧ������ŧ
�. �ѵ�Ҩѧ��������� �Դ������ѵ���Թ��� ��������ͧ�ѡ�ҫ�觼����蹵�ͧ��ʴ��������ҤԴ��͹���� �ըӹǹ��ͧ�ŧ���ͧ��Ңͧ � ������������Ңͧ������� �ըѧ��Ъ�� ��ͧ�����Һ���ŧ��ТѺ��ͧ�ҹ�����ŧ��ѵ������ �ӹͧ��ͧ���ա����ͧ����͹���� ��Ѻ��ͧ��к���ŧ��͡�ʷ���� ������ҧ�ŧ������ ���� �ŧ������ �ŧ�������к�÷�
�������ö�ѧࡵ��������ŧ�ѧ���������ѧࡵ�ҡ���§ ��� ��� ��ͧ ������¡�ѧ��з���Դ�ҡ����ͧ����շ���ͧ��Դ������ “�ѧ���˹�ҷѺ” ����ҡ������ ��ͧ�ŧ �ŧ���ա������ͧ�ŧ�͡���Ţ��� � � �ش���� � �� ���� � ��ͧ���� � ��ͧ �������ͧ���� � �ѧ��� �������Шѧ��Ф�� � ����� ���§�����ŧ�����ѵ�Ҩѧ����մѧ���
�ѧ��� � ���      |  -  -   -  -  |  -  -  -  ���|  -   -   -  -   |  -  -  - �Ѻ|   
�ѧ��� � ���      |  -  -  -   ���|  -  -  - �Ѻ|  -  -  -   ���|  -  -  - �Ѻ|
�ѧ��Ъ������   |  - ���  - �Ѻ| - ��� - �Ѻ|  - ��� - �Ѻ|  - ��� - �Ѻ|


ดนตรีไทย Music of Thai

ดนตรีไทย Music of Thai

เสียงของดนตรีไทย ประกอบด้วยระดับเสียง 7 เสียง แต่ละเสียงมีช่วงห่างเท่ากันทุกเสียง เสียงดนตรีไทย แต่ละเสียงเรียกชื่อแตกต่างกันไป ในดนตรีไทยเรียกระดับเสียงว่า “ทาง”

จังหวะของดนตรีไทย “จังหวะ” มีความหมายถึงมาตราส่วนของระบบดนตรีที่ดำเนินไปในช่วงของการบรรเลงเพลงอย่างสม่ำเสมอ เป็นตัวกำหนดให้ผู้บรรเลงจะต้องใช้เป็นหลักในการบรรเลงเพลง จังหวะของดนตรีไทยจำแนกได้ 3 ประเภท คือ

1. จังหวะสามัญ หมายถึงจังหวะทั่วไปที่นักดนตรียึดเป็นหลักสำคัญในการบรรเลงและขับร้องโดยปกติจังหวะสามัญที่ใช้กัน ในวงดนตรีจะมี 3 ระดับ คือ จังหวะช้า ใช้กับเพลงที่มีอัตราจังหวะ สามชั้น จังหวะปานกลาง ใช้กับเพลงที่มีอัตราจังหวะ สองชั้น จังหวะเร็ว ใช้กับเพลงที่มีอัตราจังหวะ ชั้นเดียว

2. จังหวะฉิ่ง หมายถึง จังหวะที่ใช้ฉิ่งเป็นหลักในการตี โดยปกติจังหวะฉิ่งจะตี “ฉิ่ง…ฉับ” สลับกันไป ตลอดทั้งเพลง แต่จะมีเพลงบางประเภทตีเฉพาะ “ฉิ่ง” ตลอดเพลง บางเพลงตี “ฉิ่ง ฉิ่ง ฉับ” ตลอดทั้งเพลง หรืออาจจะตีแบบอื่นๆ ก็ได้ จังหวะฉิ่งนี้นักฟังเพลงจะใช้เป็นแนวในการพิจารณาว่าช่วงใดเป็นอัตราจังหวะ สามชั้น สองชั้น หรือ ชั้นเดียวก็ได้ เพราะฉิ่งจะตีเพลงสามชั้นให้มีช่วงห่างตามอัตราจังหวะของเพลง หรือ ตีเร็วกระชั้นจังหวะ ในเพลงชั้นเดียว

3. จังหวะหน้าทับ หมายถึงเกณฑ์การนับจังหวะที่ใช้เครื่องดนตรี ประเภทเครื่องตีประเภทหนังซึ่งเลียนเสียงการตีมาจาก “ทับ” เป็นเครื่องกำหนดจังหวะ เครื่องดนตรีเหล่านี้ ได้แก่ ตะโพน กลองแขก สองหน้า โทน - รำมะนา หน้าทับ

ทำนองดนตรีไทย
คือ ลักษณะทำนองเพลงที่มีเสียงสูงๆ ต่ำๆ สั้นๆ ยาวๆ สลับ คละเคล้ากันไป ตามจินตนาการของคีตกวีที่ประพันธ์ บทเพลง ซึ่งลักษณะดังกล่าวนี้ เหมือนกันทุกชาติภาษา จะมีความแตกต่างกันตรงลักษณะประจำชาติที่มีพื้นฐานทางสังคม วัฒนธรรม ไม่เหมือนกัน เช่น เพลงของอเมริกัน อินโดนีเซีย อินเดีย จีน ไทย ย่อมมีโครงสร้างของทำนองที่แตกต่างกัน ทำนองของดนตรีไทยประกอบด้วยระบบของเสียง การเคลื่อนที่ของเสียง ความยาว ความกว้างของเสียง และระบบหลักเสียงเช่นเดียวกับทำนองเพลงทั่วโลก

1. ทำนองทางร้อง เป็นทำนองที่ประดิษฐ์เอื้อนไปตามทำนองบรรเลงของเครื่องดนตรี และมีบทร้องซึ่งเป็นบทร้อยกรอง ทำนองทางร้องคลอเคล้าไปกับทำนองทางรับหรือร้องอิสระได้ การร้องนี้ต้องถือทำนองเป็นสำคัญ

2. ทำนองการบรรเลง หรือทางรับ เป็นการบรรเลงของเครื่องดนตรีในวงดนตรี ซึ่งคีตกวีแต่งทำนองไว้สำหรับบรรเลง ทำนองหลักเรียกลูกฆ้อง “Basic Melody” เดิมนิยมแต่งจากลูกฆ้องของฆ้องวงใหญ่ และแปรทางเป็นทางของเครื่องดนตรีชนิดต่างๆ ดนตรีไทยนิยมบรรเลงเพลงในแต่ละท่อน 2 ครั้งซ้ำกัน ภายหลังได้มีการแต่งทำนองเพิ่มใช้บรรเลงในเที่ยวที่สองแตกต่างไปจากเที่ยวแรกเรียกว่า “ทางเปลี่ยน”
การประสานเสียง หมายถึง การทำเสียงดนตรีพร้อมกัน 2 เสียง พร้อมกันเป็นคู่ขนานหรือเหลื่อมล้ำกันตามลีลาเพลงก็ได้ ลักษณะการประสานเสียงของดนตรีไทยตามแบบโบราณนั้น ใช้หลัก อาศัยสีเสียง (Tone color) ของเครื่องดนตรีเป็นเครื่องแยกแต่ละแนวทำนอง คือให้เครื่องดนตรีแต่ละชิ้นประสานเสียงกันแบบแนวนอน คือให้เสียงลูกตกตรงกัน มากกว่าประสานแบบแนวตั้งที่อาศัยคอร์ด (chord) เป็นพื้นฐานหลักตามแบบสากล
1. การประสานเสียงในเครื่องดนตรีเดียวกัน เครื่องดนตรีบางชนิดสามารถบรรเลงสอดเสียง พร้อมกันได้ โดยเฉพาะทำเสียงขั้นคู่ (คู่2 คู่3 คู่4 คู่5 คู่6 และ คู่7)

2. การประสานเสียงระหว่างเครื่องดนตรี คือ การบรรเลงดนตรีด้วยเครื่องดนตรีต่างชนิดกัน สุ้มเสียง และความรู้สึกของเครื่องดนตรีเหล่านั้น ก็ออกมาไม่เหมือนกัน แม้ว่าจะบรรเลงเหมือนกันก็ตาม
3. การประสานเสียงโดยการทำทาง การแปรทำนองหลักคือ ลูกฆ้อง “Basic Melody” ให้เป็นทำนองของเครื่องดนตรีแต่ละชนิดเรียกว่า “การทำทาง” ทางของเครื่องดนตรี (ทำนอง)แต่ละชนิดไม่เหมือนกันดังนั้นเมื่อบรรเลงเป็นวงเครื่องดนตรีต่างเครื่องก็จะบรรเลงตามทางหรือทำนองของตน โดยถือทำนองหลักเป็นสำคัญของ การบรรเลง
ลีลาดนตรีไทย
ลีลาเครื่องดนตรีไทย หมายถึงท่วงท่าหรือท่วงทำนองที่เครื่องดนตรีต่างๆได้บรรเลงออกมา สำหรับลีลาของเครื่องดนตรีไทยแต่ละเครื่องที่เล่นเป็นเพลงออกมา บ่งบอกถึงคุณลักษณะและพื้นฐานอารมณ์ที่จากตัวผู้เล่น เนื่องมาจากลีลาหนทางของดนตรีไทยนั้นไม่ได้กำหนดกฏเกณฑ์ไว้ตายตัวเหมือนกับดนตรีตะวันตก หากแต่มาจากลีลาซึ่งผู้บรรเลงคิดแต่งออกมาในขณะเล่น เพราะฉะนั้นในการบรรเลงแต่ละครั้งจึงอาจมีทำนองไม่ซ้ำกัน แต่ยังมี ความไพเราะและความสอดคล้องกับเครื่องดนตรีอื่นๆอยู่
ลักษณะเช่นนี้ได้อิทธิพลมาตั้งแต่สมัยโบราณ ที่มี"กฎเกณฑ์" อยู่ที่การวาง "กลอน" ลงไปใน "ทำนองหลัก" ในที่นี้ หมายถึงในเพลงไทยเดิมนั้นเริ่มต้นด้วย "เนื้อเพลงแท้ๆ" อันหมายถึง "เสียงลูกตก" ก่อนที่จะปรับปรุงขึ้นเป็น "ทำนองหลัก" หรือที่เรียกว่า "เนื้อฆ้อง" อีกชั้นหนึ่ง ซึ่งในชั้นเนื้อฆ้องนี้ส่วนใหญ่จะยังคงเป็นทำนองห่างๆ ยังไม่มีความซับซ้อนมาก แต่ยังกำหนดลักษณะในการเล่นไว้ให้ผู้บรรเลงแต่ละคนได้บรรเลงด้วยลีลาเฉพาะของตนในกรอบนั้นๆ โดยลีลาที่กล่าวมาก็หมายถึง "กลอน" หรือ "หนทาง" ต่างๆที่บรรเลงไปนั่นเอง

ประเภทของเพลงไทย

1. เพลงสำหรับบรรเลงดนตรีล้วนๆ ไม่มีการขับร้อง เป็นเพลงที่ใช้บรรเลงประโคมพิธีต่างๆ เพลงโหมโรง และเพลงหน้าพาทย์ จะเป็นเพลงสำหรับใช้ประกอบกิริยาอาการและแสดงอารมณ์ต่างๆ ของการรำ

2. เพลงสำหรับขับร้อง คือ เพลงซึ่งร้องแล้วรับด้วยการบรรเลง เรียกว่า ร้องส่งดนตรี เช่น เพลงประกอบ การขับเสภา(ร้องส่งเสภา) เพลงที่ร้องส่งเพื่อฟังไพเราะทั่วไปส่วนมากจะเป็นเพลงเถาและเพลงตับ

3. เพลงประกอบการรำ คือ เพลงร้องตามบทร้อง ให้ผู้รำได้รำตามบทหรือเนื้อร้องส่วนมากจะเป็นเพลง สองชั้นเพื่อให้เหมาะกับการรำไม่ช้าไปไม่เร็วไป นอกจากนั้น ก็ยังใช้เพลงหน้าพาทย์ประกอบการแสดง กิริยาอาการ ของผู้แสดงอีกด้วย
วงดนตรีไทย ดนตรีไทยมักเล่นเป็นวงดนตรี มีการแบ่งตามประเภทของการบรรเลงที่เป็นระเบียบมาแต่โบราณกาลจนถึงปัจจุบันเป็น 3 ประเภท คือ

วงปี่พาทย์ ประกอบด้วยเครื่องตีเป็นสำคัญ เช่น ฆ้อง กลอง และมีเครื่องเป่าเป็นประธานได้แก่ ปี่ นอกจากนั้นเป็นเครื่อง วงปี่พาทย์ยังแบ่งไปได้อีกคือ วงปี่พาทย์ชาตรี,วงปี่พาทย์ไม้แข็ง,วงปี่พาทย์เครื่องห้า,วงปี่พาทย์เครื่องคู่,วงปี่พาทย์เครื่องใหญ่,วงปี่พาทย์ไม้นวม,วงปี่พาทย์มอญ,วงปี่พาทย์นางหงส์

อัตราจังหวะในดนตรีไทย

วงเครื่องสาย เครื่องสาย ได้แก่ เครื่องดนตรี ที่ประกอบด้วยเครื่องดนตรีที่มีสายเป็นประธาน มีเครื่องเป่า และเครื่องตี เป็นส่วนประกอบ ได้แก่ ซอด้วง ซออู้ จะเข้ เป็นต้น ปัจจุบันวงเครื่องสายมี 4 แบบ คือ วงเครื่องสายเครื่องเดี่ยว,วงเครื่องสายเครื่องคู่,วงเครื่องสายผสม,วงเครื่องสายปี่ชวา

อัตราจังหวะในดนตรีไทย

วงมโหรี ในสมัยโบราณเป็นคำเรียกการบรรเลงโดยทั่วไป เช่น "มโหรีเครื่องสาย" "มโหรีปี่พาทย์" ในปัจจุบัน มโหรี ใช้เป็นชื่อเรียกเฉพาะวงบรรเลงอย่างหนึ่งอย่างใดที่มีเครื่อง ดีด สี ตี เป่า มาบรรเลงรวมกันหมด ฉะนั้นวงมโหรีก็คือวงเครื่องสาย และวงปี่พาทย์ ผสมกัน วงมโหรีแบ่งเป็น วงมโหรีเครื่องสี่,วงมโหรีเครื่องหก,วงมโหรีเครื่องเดี่ยว หรือ มโหรีเครื่องเล็ก,วงมโหรีเครื่องคู่,วงมโหรีโบราณ(เครื่องแปด)

อัตราจังหวะในดนตรีไทย

เพลงดนตรีไทย แบ่งได้เป็น 4 แบบคือ

เพลงหน้าพาทย์ ได้แก่ เพลงที่บรรเลงประกอบกิริยาเคลื่อนไหวหรือเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ทั้งของมนุษย์ ของสัตว์ ของวัตถุต่าง ๆ และอื่น ๆ

เพลงรับร้อง ที่เรียกว่าเพลงรับร้องก็ด้วยบรรเลงรับจากการร้อง คือ เมื่อคนร้องได้ร้องจบไปแล้วแต่ละท่อน ดนตรีก็ต้องบรรเลงรับในท่อนนั้น ๆ โดยมากมักเป็นเพลงอัตรา 3 ชั้นและเพลงเถา เช่น เพลงจระเข้หางยาว 3 ชั้น เพลงสี่บท 3 ชั้น และเพลงบุหลันเถา เป็นต้น

เพลงละคร หมายถึงเพลงที่บรรเลงประกอบการแสดงโขน ละคร และมหรสพต่าง ๆ ซึ่งหมายเฉพาะเพลงที่มีรัองและดนตรีรับเท่า นั้น

เพลงละครได้แก่เพลงอัตรา 2 ชั้น เช่น เพลงเวสสุกรรม เพลงพญาโศก หรือชั้นเดียว เช่น เพลงนาคราช เพลงตะลุ่มโปง เป็นต้น

เพลงเบ็ดเตล็ด ได้แก่ เพลงเล็ก ๆ สั้น ๆ สำหรับใช้บรรเลงเป็นพิเศษ เช่น บรรเลงต่อท้ายเพลงใหญ่เป็นเพลงลูกบท หรือเพลงภาษา ต่าง ๆ ซึ่งบรรเลงเพื่อสนุกสนาน



อัตราจังหวะหลักของดนตรีไทยคือจังหวะใด

1. จังหวะสามัญ หมายถึงจังหวะทั่วไปที่นักดนตรียึดเป็นหลักสำคัญในการบรรเลงและขับร้องโดยปกติจังหวะสามัญที่ใช้กัน ในวงดนตรีจะมี 3 ระดับ คือ จังหวะช้า ใช้กับเพลงที่มีอัตราจังหวะ สามชั้น จังหวะปานกลาง ใช้กับเพลงที่มีอัตราจังหวะ สองชั้น

อัตราจังหวะเพลงไทยแบบไหนเร็วที่สุด

๑. อัตราจังหวะชั้นเดียว เป็นลักษณะของเพลงไทยในยุคแรก มีต้นกำเนิดมาจากเพลงพื้นบ้านหรือ เพลงประกอบการเต้นรำ เป็นเพลงที่มีจังหวะเร็ว หรือเรียกว่าเพลงเร็ว เพลงชั้นเดียวจะร้องเอื้อนน้อย หรือไม่มีการร้องเอื้อนเลยก็ได้ ใช้ขับร้องและบรรเลงประกอบการแสดงมหรสพต่างๆ ตัวอย่างเพลงชั้นเดียว ได้แก่ เพลงนาคราช เพลงหนีเสือ

เพลงไทยอัตราจังหวะ 3 ชั้น มีเพลงอะไรบ้าง

๓. อัตราจังหวะสามชั้น เกิดในสมัยรัตนโกสินทร์ เพื่อใช้ร้องสักวาซึ่งผู้เล่นต้องด้นสดและมีเวลาคิดกลอนน้อย มีจำนวนห้องเพลงเป็นสองเท่าของ ๒ ชั้นหรือสี่เท่าของชั้นเดียว มีจังหวะช้า ต้องใช้เวลาบรรเลงและขับร้องนานกว่าเพลงในอัตราอื่นๆ ทำนองร้องจะมีการร้องเอื้อนยาวๆ ใช้ขับร้องและบรรเลงในโอกาสทั่วไป ตัวอย่างเพลงสามชั้น ได้แก่ ...

อัตราจังหวะ 3 ชั้นของดนตรีไทยหมายความว่าอย่างไร

จังหวะของดนตรีไทยที่มีระดับช้า คือช้ากว่าสองชั้นเท่าตัว หรือช้ากว่าชั้นเดียว ๔ เท่า เรียกเต็มว่า อัตราสามชั้น, ชื่ออัตราจังหวะหน้าทับและทำนองเพลงประเภทหนึ่ง มีความยาวเป็น ๒ เท่า ของอัตราสองชั้น.