สัญญาซื้อขายสินค้าหรือข้อตกลงการซื้อขายสินค้า เป็นสัญญาซื้อขายลักษณะหนึ่ง กล่าวคือ มีคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ซื้อ และอีกฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ขาย โดยที่ผู้ซื้อตกลงซื้อสินค้ามาเป็นกรรมสิทธิ์ของตนเอง และมีการชำระราคาค่าสินค้าให้แก่ผู้ขาย โดยในการซื้อสินค้าดังกล่าวอาจมีวัตถุประสงค์ในการนำสินค้ามาใช้ส่วนบุคคลหรือในครัวเรือน (Private Use) เช่น ซื้อโทรทัศน์มาใช้ในบ้าน หรือการนำสินค้ามาใช้ในทางการค้า (Commercial Use) ก็ได้ เช่น ซื้อสินค้ามาเพื่อจำหน่ายปลีกต่อ (Retail) ซื้อสินค้าซึ่งเป็นวัสดุมาประกอบหรือซึ่งเป็นวัตถุดิบมาผลิตเป็นสินค้าชนิดใหม่และขายสินค้าใหม่นั้น (Manufacturing) เป็นต้น แม้ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ กำหนดให้การซื้อขายที่มีมูลค่าซื้อขายกันเกินกว่า 20,000 บาท หากไม่ได้มีการวางมัดจำหรือชำระเงินไปบางส่วนแล้ว จะต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือและลงชื่อคู่สัญญาฝ่ายที่มีหน้าที่ จึงจะสามารถฟ้องร้องบังคับกันได้ อย่างไรก็ดีเพื่อความชัดเจนในเงื่อนไขสำคัญต่างๆ อันเกี่ยวกับการซื้อขายสินค้าแก่คู่สัญญาทั้งสองฝ่ายให้รู้และทราบถึงบทบาท สิทธิ และหน้าที่ของตนเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็น คุณสมบัติของสินค้าที่ซื้อขาย จำนวนปริมาณ ราคาค่าสินค้า และเงื่อนไขการชำระราคาค่าสินค้า การขนส่งและส่งมอบสินค้า การรับประกันสินค้า การโอนกรรมสิทธิ์และความเสี่ยงภัยในสินค้า และเงื่อนไขอื่นๆ คู่สัญญาควรจัดทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรในทุกๆ กรณี ซึ่งจะช่วยลดข้อพิพาทและ/หรือความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากการซื้อขายระหว่างผู้ซื้อและผู้ขายได้เป็นอย่างมาก ในกรณีที่สินค้าที่ซื้อขายกันเป็นยานพาหนะ เช่น รถยนต์ รถจักรยานยนต์ หรือเรือ ผู้จัดทำควรเลือกใช้ สัญญาซื้อขายยานพาหนะ ซึ่งถูกร่างและมีข้อสัญญาที่เกี่ยวกับการซื้อขายยานพาหนะโดยเฉพาะ การนำไปใช้ สัญญาซื้อขายสินค้าหรือข้อตกลงการซื้อขายสินค้า ผู้จัดทำควรพิจารณา ดังต่อไปนี้
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ความช่วยเหลือจากทนายความ คุณสามารถเลือกที่จะปรึกษาทนายความได้ในกรณีที่คุณต้องการความช่วยเหลือ ทนายความสามารถช่วยคุณได้โดยทำการตอบคำถามของคุณหรือให้ความช่วยเหลือในกระบวนการต่าง ๆ จะมีการเสนอตัวเลือกดังกล่าวไว้ให้คุณในตอนท้ายของเอกสาร แก้ไขแบบฟอร์มได้อย่างไร คุณกรอกแบบสอบถามสำหรับป้อนข้อมูลแล้วจะเห็นได้ว่าระบบของเราจะค่อย ๆ สร้างเอกสารขึ้นเองโดยอัตโนมัติตามคำตอบที่คุณกรอกเข้าไป |