ทันใดนั้น ท้องฟ้ายามค่ำคืนพลันเกิดแสงสว่างไสวราวกับว่าเป็นรุ่งอรุณวันใหม่ นั่นเป็นผลมาจาก สายฟ้าได้ผ่าลงมายังผืนพิภพ อนุภาพของมันก่อให้เกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง แต่เมื่อ กวาดสายตามอง กลับไม่พบร่องรอยของความเสียหายใดๆ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทันทีสิ้นแสงสายฟ้า ความมืดก็ปกคลุมดั่งเช่นปกติ สายตาของผู้เฒ่าเต็มด้วยความตื่นเต้น ร่างกายสั่นระรัว ผู้เฒ่าชี้นิ้วไปยังที่สายฟ้าที่ผ่าลงมาก่อนหน้านี้ ภายในอาณาจักรมังกรฟ้า ผู้อาวุโสเฒ่าออกคำสั่ง " จงนำกำลังออกค้นหาทารกทั้งหมดที่เกิดในคืนนี้และพาตัวกลับมา " " น้อบรับคำสั่ง!!! " แสงสะท้อนไปยังเส้นขอบฟ้าและกองกำลังนับหมื่น มุ่งหน้าไปยังเขตมังกรฟ้าพวกเขาต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะหากายศักสิทธ์ให้พบ 5 ปีผ่านไป…… ผู้คนต่างก็จดจำเหตุการณ์ในคืนนั้นได้ ภายในดินแดนมังกรฟ้า หนึ่งใน9 เขต ท่ามกลางจำนวนโรงเรียนต่างๆ “โรงเรียนมังกรฟ้า”ก็ถือเป็นหนึ่งในนั้น วันนี้ เป็นวันเปิดการรับสมัครลูกศิษย์ของโรงเรียนมังกรฟ้าผู้คนจำนวนมากรออยู่ด้านนอกและทุกครั้งที่มีการเปิดรับสมัคร กลุ่มคนที่ทำงานหนักที่สุดก็คือเหล่า “ศิษย์ภายนอก” ศิษย์ภายนอก มักจะได้รับงานที่ยุ่งยากและเป็นงานที่ไม่ค่อยจะสำคัญ ศิษย์ภายนอกนั้นเป็นตำแหน่งต่ำที่สุดในโรงเรียนมังกรฟ้า และยังดูต้อยต่ำจึงถูกดูหมิ่นจากผู้คนเป็นประจำ เหตุผลง่ายๆถ้าใครเป็นศิษย์ภายนอก พวกเขาจะใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบากและไม่มีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จ เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะถูกผู้คนดูหมิ่น " นี่เจ้า!!! คิดว่าข้าคนนี้เป็นใคร? เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดัง พร้อมกับชี้นิ้วไปยังหน้าของชายหนุ่ม " " ต้องขออภัยด้วย!!! ท่านมาไม่ทันเวลา โรงเรียนได้ปิดการรับสมัครแล้ว โปรดกลับมาใหม่วันหลัง " ใบหน้าของเด็กหนุ่ม แสดงถึงจิตวิญญาณที่กล้าหาญและเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น เด็กหนุ่มผู้นี้นี้มีนามว่า ชูเฟิง อายุ 15 ปี เป็นหนึ่งในหมื่นของศิษย์ภายนอกของโรงเรียนมังกรฟ้า ถึงแม้ซูเฟิงจะเป็นศิษย์ภายนอกแต่เขาดูแตกต่างจากคนอื่นๆเขานั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร เขาจึงมิได้รู้สึกเกรงกลัวใดๆ " กลับมาใหม่วันพรุ่งนี้หรอ!!! แกคิดว่าข้าเป็นไอโง่หรือไง นี้มันกลางภูเขานะ จะให้ไปพักไหน ? งั้นแกต้องจัดหาที่พักให้ข้า ไม่เช่นนั้นข้าจะนำเรื่องไปฟ้องอาวุโส… " ขณะนั้นก็มีเสียงดังเข้ามา… " ชูเฟิงมีปัญหาอะไรงั้นเหรอ "หญิงสาวในชุดสีม่วงเดินตรงเข้ามา สายตาเกรี้ยวกราดจ้องไปยังผู้หญิงที่โวยวาย ผู้หญิงแสดงสีหน้าที่ซีดเผือดเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวนั้นเป็นเพราะว่า หญิงสาวในชุดสีม่วงนั้นแสดงถึงสัญลักษณ์ของศิษย์ภายใน ผู้หญิงคนนั้นได้แต่สาปแช่งในใจ เดิมทีเค้าคิดว่าจะใช้สถานะของเธอเพื่อที่จะข่มชายหนุ่มตรงหน้า แต่เธอไม่คาดคิดเลยว่าชายหนุ่มผู้นั้นจะรู้จักกับศิษย์ภายใน ศิษย์ภายในนั้นต่างจากศิษย์ภายนอกเนื่องจากสถานะของเค้าที่สูงกว่าศิษย์ภายนอก ผู้ที่มาสมัครจะต้องให้ความเคารพ " เปล่า!!! ไม่มีอะไร ข้าเพียงแต่อยากจะถามบางอย่างกับเขา " ผู้หญิงคนนั้นกล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้มที่ไม่เต็มใจนัก หญิงสาวในชุดม่วงจ้องไปที่ผู้หญิงคนนั้น และกล่าวคำสั้นๆ“ไปซะ” ผู้หญิงนั้นหน้าซีดเผือก เธอรีบเผ่นพรวดออกไปอย่างรวดเร็วขณะนั้นขาเธอก็เกิดซะดุดล้ม ชูเฟิงส่ายหน้าและกล่าวกับหญิงสาวในชุดม่วง “ขอบคุณมาก ชูเยว่ ” " ไม่ต้องสุภาพหรอก ในเมื่อเราเป็นคนในครอบครัว ? " " แน่นอน! พวกเรามาจากตะกูล ชู (Chu) ” ชูเยว่เป็นลูกพี่ลูกน้องชูเฟิง เธอเป็นญาติฝั่งพ่อ เธอแก่กว่าชูเฟิง หนึ่งปี ชูเยว่ผ่านบททดสอบศิษย์ภายในเมื่อสามปีก่อน แล้วกลายเป็นศิษย์ภายในซึ่งอยู่ใน ระดับ 4 ห้วงวิญญาณ ชูเฟิงยิ้มพร้อมกล่าวว่า " เราต้องทำตามกฏของโรงเรียน " " ชูเฟิงเจ้าจะไม่เข้าร่วมการสอบในปีนี้เหรอ หรือว่าเจ้ายังไปไม่ถึงระดับ 3 ห้วงวิญญาณ " ชูเฟิงไม่ตอบพร้อมกับยิ้มออกมาเบาๆ
ชูเฟิงเปิดดูภายในถุง พลังงานที่แข็งแกร่งแผ่ออกมา เป็นประกายแวววับ มันคือ หญ้าวิญญาณศักสิทธ์ ขนาดเท่านิ้วมืออยู่ภายในถุง " ชูเยว่ ของมีค่าเช่นนี้ ข้ารับมันไว้ไม่ได้หรอก "ซูเฟิงพูดพร้อมยื่นถุงคืนให้เธอ หญ้าวิญญาณศักสิทธ์ เป็นยาครอบจักรวาลสำหรับการฝึกฝนทักษะการต่อสู้ เป็นสิ่งที่มีค่ามาก มันเป็นยาครอบจักรวาลสำหรับคนที่อยู่ในระดับ ห้วงวิญญาณ มันสามารถช่วยเพิ่มความเร็วในการฝึกฝน ทางตะกูลจะส่งหญ้าวิญญาณให้เพียง1 ชิ้น ต่อปี ซูเยว่ได้มันมาจากตะกูล แต่เธอกลับให้ซูเฟิง ดังนั้นเขาจึงไม่อาจรับไว้ได้ " รับไป!! ในเมื่อข้ามอบมันให้เจ้า เจ้าก็ควรรับมันไว้ เจ้าเป็นน้องชายของข้านะ " " โอ้ว!! เจ้าใจกว้างขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ " " ข้าก็เป็นน้องชายของเจ้าและข้ากำลังจะก้าวไปยังระดับ 4 ห้วงวิญญาณ งั้นเจ้าก็มอบมันมาให้กับข้าสิ " เด็กชายอีกคนอายุพอๆกับซูเฟิงเดินเข้ามา ทั้งยังสวมชุดศิษย์ภายใน เขานั้นคือ ชูเซิน มาจากตะกูลชู เมื่อ 5 ปีที่แล้วเขาเข้าโรงเรียนมาเวลาเดียวกับชูเฟิงอย่างไรก็ตามเขาได้ผ่านการทดสอบเป็นศิษย์ภายในเมื่อ 2ปีก่อน " ชูเซินเจ้ากำลังจะก้าวผ่านระดับ 3 ห้วงวิญญาณ เจ้าสามารถควบคุมพลังวิญญาณดังนั้นหญ้าวิญญาณฯจึงไม่จำเป็นสำหรับเจ้า แต่ชูเฟิงเขาไม่สามารถควบคุมพลังวิญญาณดังนั้นหญ้าวิญญาณจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเขา " " ใช่!!! เจ้ากล่าวได้ถูกต้องแต่ชูเฟิงไม่ต้องการมันหนิ " ชูเซินส่งเสียงหัวเราะ " ใครบอกว่าข้านั้นไม่ต้องถึงจะให้หญ้าวิญญาณฯกับเจ้ามันมีแต่เสียของเปล่าๆ " ชูเซินสีหน้าเปลี่ยนไปทันที ชูเฟิงส่งเสียงหัวเราะ เขาไม่เคยกลัวชูเซิน " ชูเยว่ข้าจะเข้าร่วมการทดสอบศิษย์ฝ่ายในปีนี้ " " ฮ่าๆ ถ้าเจ้าผ่านบททดสอบศิษย์ภายใน ข้ายินดีจะมอบหญ้าวิญญาณฯให้เจ้า " ชูเซินพูดพร้อมแสดงสีหน้าดูถูก " จะจริงเหรอ!!! ข้าจะเชื่อคำพูดเจ้าได้ยังไง " " ให้ชูเยว่นั้นเป็นพยานกับเจ้า แต่ถ้าเจ้าไม่ผ่านละ? " " ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าก็จะมอบหญ้าวิญญาณฯในปีนี้ให้กับเจ้า ชูเฟิงพูดจบแล้วเดินกลับทำงานของศิษย์ภายนอกต่อ " " ชูเซิน พวกเราเป็นคนครอบครัวเดียวกัน เหตุใดเจ้าจึงสร้างความเดือดร้อนให้กับชูเฟิง ? " " ครอบครัวงั้นเหรอ? ชูเยว่เจ้าก็รู้ว่าซูเฟิงไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคนในตะกูลเรา หลังจากเขาเข้าโรงเรียนมา 5 ปี แต่เขายังไม่สามารถผ่านบททดสอบ เขานั้นนับเป็นความอับอายของคนในตะกูล " " ทุกคนในตะกูลมีใครชอบเขาบ้าง มีเพียงเจ้าที่คอยดูแลมันเป็นอย่างดีอีกทั้งยังมอบหญ้าวิญญาณให้มันอีก " ชูเซินไม่สนใจคำพูดของนาง " เจ้ามันโง่เสียจริงๆ!!! " ชูเยว่ได้แต่เก็บความโกรธจ้องมองชูเซินแล้วเดินออกไป อีกด้านหนึ่ง ชูเซินนั้นรู้สึกมีความสุข หญ้าวิญญาณของเขากว่าจะได้อีกทีในปีหน้า แต่อยู่ดีๆก็เหมือนมีคนมามอบให้เขาคิดว่าหญ้าวิญญาณของชูเฟิงต้องตกเป็นของเขาแน่นอน ยามค่ำคืนกลางดึก ในที่พักของศิษย์ภายนอก ทุกคนต่างนอนหลับเนื่องจากความเหนื่อยล้าในวันนี้ มีเพียงห้องเดียวที่มีแสงสว่าง ชายหนุ่มนั่งอยู่บนเตียงแล้วนำหญ้าวิญญาณออกมา “หวังว่ามันจะเพียงพอกับพลังของข้านะ” ซูเฟิงพูดจบเขาก็หลับตาคีบ หญ้าวิญญาณไว้ระหว่างนิ้วมือ ทันใดนั้น พลังวิญญาณภายในหญ้าวิญญาณฯก็เริ่มไหลสู่ร่างกายของชูเฟิงจากมือแปรสภาพเข้าสู่จุดตันเถียน ในเวลาเดียวกัน ก็มีเสียงเคี้ยวอาหารมาจากจุดตันเถียนราวกับว่ามันได้รับอาหารภายในจุดที่ใกล้เคียงกับเสียงจะพบว่าส่วนลึกจุดตันเถียนของชูเฟิง มีกลุ่มก้อนพลังงานสายฟ้าอยู่ในจุดนั้น กลุ่มก้อนสายฟ้ามี 9 สี และทุกๆสีมีพลังอันร้ายกาจราวกับเป็นสัตว์ร้าย แผ่รังสีที่น่ากลัวออกมาอยู่ตลอดเวลา….
|