Mahouka koukou no rettousei น ยาย เล ม 14

หลังจากที่ผมตั้งสติเกี่ยวกับการตั้งท้องของเจน ผมก็รีบทำหน้าที่สามีที่ดี ดูแลอยู่ช่วงนึงก็คิดว่าจะให้คลอดก่อนแล้วค่อยไปเที่ยวเล่น คนอื่นๆที่รู้ข่าวก็รีบมาดู ยุยจังและเฮสเทียก็มาคอยดูแลเจนอยู่บ่อยครั้ง อาเทอเรียก็เช่นกันถึงจะทะเลาะกันบ่อยๆแต่ก้เป็นสีสันของครอบครัว ลิลี่ก็ดีใจมากที่จะได้มีน้อง(เดี่ยวนะหนู นี่หนูคิดว่าซาคุเป็นพ่อไปจริงๆแล้วหรอ) ส่วนนัวร์นั้นคอยดูแลเจนอย่างดีเช่นกัน และดูเหมือนจะสนิทกับคนอื่นๆได้ดีเช่นกัน

2ปีผ่านไป (ขอข้ามเลยเดี่ยวไม่ได้ไปโลกอื่นกันพอดี)

ตอนนี้เจ้าตัวเล็กของผมอายุได้ 1ปีกว่าแล้วๆ น่ารักมากเลยละ นัวร์ ลิลี่ ยุยจัง ก็เป็นพี่เลี้ยงให้เจ้าตัวน้อย ลูกของผมเป็นเด้กผู้หญิง มีชื่อว่า สึกิยามะ อาคาริ อ้อ หวังว่าคงจำได้นะว่า สึกิยามะ เป็นนามสกุลของซาคุ ลืมกันยัง

และดูเหมือน อาเทอเรียจะเห่อหลานสุดๆเผลอไม่ได้จะจับไปกอดทันที จนสร้างรอยยิ้มและสีสัยให้กับครอบครัวของเรามากทีเดียว

"คุณค่ะจะไปแล้วหรอ"เจนที่อุ้มอาคาริออยู่บนโซฟา ถามขึ้นมา

"อื้ม ไม่ว่าอะไรใช่ไหม"

"ไม่ค่ะ ไปดีมาดีนะค่ะ"เจน

"กลับมาบ้างนะป๊ะป๊า"ลิลี่

"พี่ชายไปดีมาดีค่ะ"ยุยจัง

"รีบกลับมาละ"อาเทอเรีย

"ง่ำ ง่ำ"นัวร์กำลังกินขนม

"แอ้ แอ้ ป๊ะป๊ะ"อาคาริ

"แล้วจะรีบมานะ ไปก่อนนะอาคาริจัง จุ๊ป"

"ระบบไปโลก mahouka koukou no rettousei​ เป็นนักเรียนใน โรงเรียนที่1 ห้องE ก่อนเปิดเรียน1เดือน ตัวตนก็ สถานะปานกลาง และอย่าลืมเปลี่ยนพลังเวทย์ให้เป็นพลังงานไซออนด้วยละ"

วิ้งงงงง

ตอนนี้ผมมาอยู่ภายในโลกของ mahouka koukou no rettousei​ แล้วละ สถานะของผมก็ ธรรมดาเกินคาด เด็กธรรมดา ที่แยกตัวกับครอบครัว แล้วมาซื้อบ้านอยู่เอง แล้วดันไปสอบเข้าที่โรงเรียนที่1ติดซะงั้น นี่หรอ สถานะของผมในตอนนี้ ทำไมมันธรรมดาจังวะครับ ตัวตนของผมก็ สึกิยามะ ซูซาคุ นักเรียนมัธยมปลายที่1 ปี1ห้องE

ส่วนพลังเวทย์ของผมก็ถูกเปลี่ยนเป็นไวออนเรียบร้อย แถมเจ้าระบบยังปรับให้พอดีๆกับคนในโลกนี้อีก ปริมาณไซออนของผมตอนนี้ ก็ประมาณ ผู้นำตระกูล โยทซึบะ โยซึบะ มายะ นั้นแหละ ซึ่งถ้าถามว่า พลังขนาดนี้ ทำไมถึงได้แค่ห้องE ทำไมไม่อยู่ห้องA ไม่อยากเป็นจุดเด่นไง ตอยทดสอบ เลยใช้พลังแค่นิดหน่อย

ต่อไปคือ CAD ผมคิดว่าจะสร้างเองนะ เอ่อ ไม่ๆ ให้ระบบมันสร้างให้ ซึ่งผมก็สร้างเป็น ปืนหนึ่งกระบอก คล้ายๆซิลเวอร์ฮอนของทัตสึยะ แต่เป็นสีขาวดำ ส่วนอีกอย่าง คือดาบคาตานะ รู้แค่นี้พอ ยังไม่อยากเปิดเผย ขอเก็บไว้บ้างถ้าเฉลยหมดมันไม่สนุก

1เดือนผ่านไป วันปฐมนิเทศ ของโรงเรียนที่1

ผมแต่งตัวใส่ชุดของ นักเรียนชั้นสอง หรือพวก 'วีด' คือชุดที่ไม่มีสัญลักษณ์ของโรงเรียน ถูกจัดเป็นนักเรียนกลุ่มบกพร่อง เหอะใครสน

ตอนนี้ผมกำลังมองสองพี่น้องกำลังยืนเถียงกันอยู่ละ

"ยอมรับไม่ได้หรอกค่ะ ทำไม ทำไมท่านพี่ถึงเป็นกลุ่มบกพร่องละค่ะ คะแนนสอบเข้าสูงสุดก็เป็นของท่านพี่ไม่ใช่หรอค่ะ ที่จริงแล้วต้องไม่ใช่หนูแต่เป็นท่านพี่สิ"คุณน้องสาว

"มิยูกิ สำหรับที่นี่นะ คุณสมบัติเวทย์มนต์มีผลมากกว่าคะแนนจากกระดาษข้อสอบนะ ถึงเป็นกลุ่มบกพร่องแต่ก็ยังได้เข้าก็ดีถมแล้ว"คุณพี่ชาย

ผมยืนฟังสองคนนั้นคุยกันอยู่พักนึก ก็นึกขำ สองพี่น้องนี้ชอบเเถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง แล้วอยู่ๆก็หวานกันซะงั้น ให้ตายสิ

"นักเรียนใหม่สินะค่ะ มีอะไรลำบากใจรึเปล่าค่ะ"เอะ มายูมิ ทำไมถึงมาเร็วกว่าเนื้อเรื่อง

"อ่อ ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่ดูคู่รักสองคนนั้นยืนเถียงกันนะ"

"ไม่ใช่คนรักกันซักหน่อยค่ะ!!!"มิยูกิที่ได้ยินก็พูดขึ้นและเดินมาทางพวกเรา

"อะ ขอโทษด้วยค่ะ ดิฉัน ซาเองุสะ มายูมิค่ะ เป็นประธานนักเรียนนะค่ะ"

"ผมชิบะ ทัตสึยะ นี่น้องสาว ชิบะ มิยูกิ ครับยินดีที่ได้รู้จัก"ทัตสึยะกล่าวแนะนำตัวหน้านิ่งๆ

"อ่อคุณนั่นเอง"มายูมิ

"ส่วนผม สึกิยามะ ซูซาคุ จะเรียกว่า ซาคุ ก็ได้นะครับ ครับยินดีที่ได้รู้จัก"เอาสักหน่อยละกัน ในระหว่างแนะนำตัวสายลมก็พัดผ่าน ทำให้เส้นผมปลิวไปตามแรงลม เสริมความหล่อของซาคุเข้าไปอีก

"ค ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก"มายูมิหน้าแดงเล็กน้อย

"ย ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ"มิยูกิโค้งตัวเล็กน้อย และหน้าของเธอก็มีรอยแดงจางๆ

"ยินดีที่ได้รู้จัก ซาคุ จะเรียกฉันว่าทัตสึยะก็ได้นะ"ไอนี่มันยิ้มอะไรของมัน ทัตสึยะมองมาที่ผมและมิยูกิก่อนจะยิ้มแปลกๆ

"ประธานค่าาาา การซ้อมพิธีจะเริ่มแล้วนะค่ะ"

"อ๊ะ กำลังคุยกันอยู่หรอค่ะ"

"เปล่าครับ คุยเสร็จพอดี ถ้ายังไงผมขอตัวก่อนนะครับ ไปกันเถอะทัตสึยะ"ซาคุ

"อา"ผมทัตสึยะก็เดินออกไปส่วนมิยูกิก็ไปเตรียมตัวเป็นตัวแทนนักเรียนใหม่ในการกล่าว

ผมและทัตสึยะเดินเข้มาในหอประชุม ซึ่งมีการแบ่งแยกชนชั้นกันอย่างชัดเจน บลูมจะอยู่ด้านหน้าสุด ส่วน วีด อย่างพวกเราจะอยู่ด้านหลัง การแบ่งชนชั้นกระทั้งภายในสถานศึกษาแบบนี้มันอะไรกัน ทั้งๆที่โลกทีการพัฒนาไปไกลขนาดนี้ แต่ยังมีระบบชนชั้น แต่จะไปว่าเขาก็ไม่ได้ ขนาดโลกเรายังมีเลย พวกมีเงินทำอะไรก้ได้ ส่วนคนจนๆก็ต้องตกเป็นเหยื่อกันไป พอดีกว่าเดี่ยวโดนหิ้ว

"ขอนั่งด้วยได้ไหมค่ะ"ในระหว่างที่ผมกับทัตสึยะกำลังนั่งกันอยู่ ก็มีผู้หญิงสองคน เดินมาทางพวกเรา

"อ่อ เชิญครับ"ทัตสึยะ

"ฉันชื่อ ชิบาตะ มิซึกิ นะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

"ชิบะ ทัตสึยะนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"

"ส่วนชั้น จิบะ เอริกะ ยินดีที่ได้รู้จัก ชิบะคุง"

"ไม่คิดจะแนะนำตัวหน่อยหรอซาคุ"ทัตสึยะหันมาทางผมที่นั่งหลับตาอยู่

"อ อ่อ ผม สึกิยามะ ซูซาคุครับ จะเรียกซาคุก้ได้ ยินดีที่ได้รู้จัก"ผมแนะนำตัวและยิ้มออกมานิดหน่อย

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ"มิซึกิและเอริกะ

การปฐมนิเทศก็เป็นไปตามปกติ มิยูกิจังก็ขึ้นมากล่าวอะไรนิดๆหน่อยๆ ก่อนที่ฉากจะตัดมาที่หน้าห้องเรียน

--------------