���Ҩ��֡����ѡ�ҹ���ҧ˹�觷���þ��������ҳ���ҧ������Ͷ��·ʹ����ͧ������ت������ѧ���Һ����ͧ����Դ����ʹյ㹪�ǧ���ҷ���ա�è��֡���ҹ��� �͡�ҡ������Ҩ��֡�ѧ����ѡ�ҹ�Ӥѭ���ҧ˹��㹡���֡���Ԫһ���ѵ���ʵ�������ҳ��� ��èѴ�ӴѺ�����Ӥѭ�ͧ��ѡ�ҹ����͡�����ҧ�ԧ��� ��͡ѹ������Ҩ��֡���͡��â����Ż������ (primary source)
����դس�������ҧ�ԧ��
���Ҩ��֡��ҷ���ش��辺㹻������ ��ҷ������ѡ�ҹ�ҧ�ѡ�Ҫ��ҡ�������¤�� ���֡�ҹ��� ������ҹ��� �������ѭ����� �ѧ��Ѵ��Ҩչ���� ���ҧ���㹻վط��ѡ�Ҫ 1180 ���֡��辺�����㹻���������ѡ�õ�ҧ� �ѹ �� �ѡ�û����� �ѡ���ͭ��ҳ �ѡ�â����ҳ
���֡��褹�·Ӣ�鹻�ҡ���ѡ�ҹ㹵鹾ط�ȵ���ɷ�� 19 ����ͤ��¡�͵���ҳҨѡ���⢷�¢���ᶺ����������� ��͢ع������˧����Ҫ ��ѵ������ͧ���� 3 ����Ҫǧ����⢷�����д�ɰ��������¢��㹻վط��ѡ�Ҫ 1826
������������Ҩ��֡��͢ع������˧����Ҫ (���Ҩ��֡��ѡ��� 1) �繨��֡�ѡ���·����ҷ���ش ���������ѡɳТͧ�ٻ�ѡ���·�����㴨������� �����Ҩ��龺���֡�ѡ���¨ӹǹ�ҡ㹷ء�Ҥ�ͧ������� ����ѡ�ҹ��ä鹾���ҡ���� ���֡����ҹ�����������������ҧ�ط�ȵ���ɷ�� 20 ŧ�ҷ����� �ٻ�ѡ����������⢷���������Ẻ�ͧ�ٻ�ѡ���·��������»Ѩ�غѹ
���֡�ٻ�ѡ�����¾�͢ع������˧����Ҫ�����Ѳ�ҡ���繨��֡�ٻ��ҧ� ���
ศิลาจารึก เป็นวรรณกรรมชนิดลายลักษณ์อักษรอย่างหนึ่ง อาศัยการบันทึกบนเนื้อศิลา ทั้งชนิดเป็นแผ่น และเป็นแท่ง โดยใช้โลหะแหลมขูดเนื้อศิลาให้เป็นตัวอักษร เรียกว่า จาร หรือ การจารึก ศิลาจารึกมีคุณค่าในเชิงบันทึกทางประวัติศาสตร์ ผู้จารึกหรือผู้สั่งให้มีศิลาจารึกมักจะเป็นผู้มีอำนาจ มิใช่บุคคลทั่วไป เนื้อหาที่จารึกมีความหลากหลายตามความประสงค์ของผู้จารึก เช่น บันทึกเหตุการณ์ บันทึกเรื่องราวในศาสนา บันทึกตำรับตำราการแพทย์และวรรณคดีเป็นต้น[1]
จารึกบนแท่งศิลานั้นมีความคงทนและ คงสภาพอยู่ได้นับพัน ๆ ปี ด้วยเหตุนี้ นักประวัติศาสตร์และนักภาษาศาสตร์จึงสามารถสืบสานความรู้ย้อนไปได้นับพัน ๆ ปี โดยเฉพาะความรู้ด้านอักษรและภาษา ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงเรื่อยมา
ศิลาจารึกสำคัญ ๆ อาทิ
- จารึก "สฺยํกุก" ที่ระเบียงภาพปราสาทนครวัด อันเป็นแหล่งความรู้ที่สำคัญอย่างหนึ่ง เกี่ยวกับที่มาและความหมายของคำว่า สยาม
- ศิลาโรเซตตา พบที่เมืองโรเซ็ตตา ประเทศอียิปต์ เป็นจารึก 3 ภาษา นับเป็นกุญแจสำคัญที่ช่วยให้นักภาษาศาสตร์สามารถอ่านความหมายของอักษรภาพอียิปต์โบราณได้สมบูรณ์ขึ้นอย่างมาก
ศิลาจารึกประเทศไทย[แก้]
ศิลาจารึกเก่าที่สุดที่ค้นพบในประเทศไทยเท่าที่มีหลักฐานทางศักราชปรากฏอยู่ด้วย คือ “จารึกเขาน้อย” พบที่วัดเขาน้อยสีชมพู อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว สร้างขึ้นใน พ.ศ. 1180 เขียนเป็นภาษาสันสกฤตและเขมรโดยใช้อักษรปัลลวะ[2][3]
การจัดทำศิลาจารึกในยุคกรุงสุโขทัยนับว่าค่อนข้างแพร่หลาย โดยจารึกที่ค้นพบและอ่านแล้วมีไม่น้อยกว่า 100 หลัก หลักที่สำคัญ อาทิ[4][5]
- จารึกพ่อขุนรามคำแหง (จารึกหลักที่ 1) นับเป็นศิลาจารึกภาษาไทยยุคแรก ๆ บอกเล่าเหตุการณ์ในสมัยสุโขทัย
- จารึกวัดศรีชุม (จารึกหลักที่ 2)
- จารึกนครชุม (จารึกหลักที่ 3)
- จารึกวัดป่ามะม่วง (ภาษาเขมร) (จารึกหลักที่ 4)
- จารึกวัดป่ามะม่วง (ภาษาไทย) หลักที่ 1 (จารึกหลักที่ 5)
- จารึกวัดป่ามะม่วง (ภาษาบาลี) (จารึกหลักที่ 6)
- จารึกวัดป่ามะม่วง (ภาษาไทย) หลักที่ 2 (จารึกหลักที่ 7)
- จารึกวัดเขาสุมนกูฏ (จารึกหลักที่ 8)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ //www.sukhothai.go.th/history/hist_08.htm ศิลาจารึกจังหวัดสุโขทัย
- ↑ //www.saranukromthai.or.th/sub/book/book.php?book=16&chap=4&page=t16-4-infodetail04.html จารึกที่พบในประเทศไทย
- ↑ จารึกเขาน้อย //db.sac.or.th/inscriptions/inscribe/detail/62
- ↑ //www.satit.up.ac.th/BBC07/AroundTheWorld/hist/70.htm ศิราจารึกสมัยสุโขทัย
- ↑ //db.sac.or.th/inscriptions/inscribe ฐานข้อมูลจารึก ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ศิลาจารึก |
- Funerary Stela เก็บถาวร 2009-04-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
บทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง
คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประวัติศาสตร์ |