เราเล่นกันเพื่อนสนุก
ขอให้เล่นฟ้อนรำ งามใบหน้ามามาอยู่วงรำ
เปลื้องทุกไม่วายระกำ
เพื่อสามัคคีเอย ๒. เพลงชาวไทย ชาวไทยเจ้าเอ๋ย
การที่เราได้เล่นสนุก
เพราะชาติเราได้เสรี
เราจึงควรช่วยชูชาติ
เพื่อความสุขเพิ่มพูน ขออย่าละเลยในการทำหน้าที่
เปลื้องทุกข์สบายอย่างนี้
มีเอกราชสมบูรณ์
ให้เก่งกาจเจิดจำรูญ
ของชาวไทยเอย ๓. รำมาซิมารำ รำมาซิมารำ
ยามงานเราทำงานจริงๆ
ถึงยามว่างเราจึงรำเล่น
ตามเยี่ยงอย่างตามยุค
เล่นอะไรให้มีระเบียบ
มาซิมาเจ้าเอ๋ย มาฟ้องรำ เริงระบำกันให้สนุก
ไม่ละไม่ทิ้งจะเกิดเข็ญขุก
ตามเชิงเช่นเพื่อให้สร่างทุกข์
เล่นสนุกอย่างวัฒนธรรม
ให้งามให้เรียบจึงจะคมขำ
มาเล่นระบำของไทยเราเอย ๔. เพลงคืนเดือนหงาย ยามกลางคืนเดือนหงาย
เย็นอะไรก็ไม่เย็นจิต
เย็นร่มธงไทย ปกไทยทั่วหล้า เย็นพระพายโบกพลิ้วปลิวมา
เท่าเย็นผูกมิตรไม่เบื่อระอา
เย็นยิ่งน้ำฟ้ามาประพรมเอย ๕. เพลงดวงจันทร์วันเพ็ญ ดวงจันทร์วันเพ็ญ
ทรงกลดสดสี
แสงจันทร์อร่าม
ไม่งามเท่าหน้า
งามวงพักตร์ยิ่งด้วยจันทรา
วาจากังวาน
รูปทรงสมส่วน
สมเป็นดอกไม้ ลอยเด่นอยู่ในนภา
รัศมีทอแสงงามตา
ฉายงามส่องฟ้า
นวลน้องยองใย
จริตกิริยานิ่งนวลละไม
อ่อนหวานจับใจ
ยั่วยวนหทัย
ขวัญใจชาติเอย ๖. เพลงดอกไม้ของชาติ ขวัญใจดอกไม้ของชาติ
๑. เอวองค์อ่อนงาม
ชี้ชาติไทยเนาถิ่น
๒. งานสุกสิ่งสามารถ
ดำเนินตามนโยบาย งามวิลาศนวยนาฏร่ายรำ (๒ เที่ยว)
ตามแบบนาฏศิลป์
เจริญวัฒนธรรม
สร้างชาติช่วยชาย
สู่ทนเหนื่อยยากตรากตรำ ๗. เพลงหญิงไทยใจงาม เดือนพราว ดาวแวววาวระยำ
ดวงหน้าหน้าโสภาเพียงเดือนเพ็ญ
ขวัญใจหญิงไทยส่งศรีชาติ
เกียรติยศก้องปรากฏทั่วคาม แสงดาวประดับ ส่องให้เดือนงามเด่น
คุณความดีที่เห็นเสริมให้เด่นเลิศงาม
รูปงามพิลาศใจกล้ากาจเริงนาม
หญิงไทยใจงาม ยิ่งเดือนดาวพราวแพรว ๘. เพลงดวงจันทร์ขวัญฟ้า ดวงจันทร์ขวัญฟ้า
จันทร์ประจำราตรี
ที่เทิดทูนคือชาติ
ถนอมแบบสนิทใน ชื่นชีวาขวัญพี่
แต่ขวัญพี่ประจำใจ
เอกราชอธิปไตย
คือขวัญใจพี่เอย ๙. เพลงยอดชายใจหาญ โอ้ยอดชายใจหาญ
น้องขอร่วมชีวี
แม้สุดยากลำเค็ญ
น้องจักสู้พยายาม ขอสมานไมตรี
กอบกรณีย์กิจชาติ
ไม่ขอเว้นเดินตาม
ทำเต็มความสามารถ ๑๐. เพลงบูชานักรบ น้องรัก รักบูชาพี่
เป็นนักสู้เชี่ยวชาญ
น้องรัก รักบูชาพี่
หนักแสนหนัก พี่ผจญ
น้องรัก รักบูชาพี่
บากบั่นสร้างหลักฐาน
น้องรัก รักบูชาพี่
เลือดเนื้อพี่ พลีอุทิศ ที่มั่งคงกล้าหาญ
สมศักดิ์ชาตินักรบ
ที่มานะอดทน
เกียรติพี่ขจรจบ
ที่ขยันกิจการ
ทำทุกด้าน ทำทุกด้านครันครบ
ที่รักชาติที่รักชาติยิ่งชีวี
ชาติยงอยู่ ยงอยู่คู่พิภพ
ครูลมุล ยมะคุปต์
ลมุล เป็นธิดาของ ร้อยโทนายแพทย์จีน กับนางคำมอย อัญธัญภาติ(เชื้อ อินต๊ะ) เกิดวันที่ ๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๔๘ ณ จังหวัดน่าน ในขณะที่บิดาขึ้นไปราชการสงครามปราบกบฏ(กบฏเงี้ยว พ.ศ. ๒๔๔๕) ลมุลมีพี่น้องร่วมบิดา-มารดาทั้งสิ้น ๘ คน
เมื่ออายุ ๕ ขวบเข้าเรียนวิชาสามัญ ณ โรงเรียนสตรีวิทยา เรียนได้เพียงปีเดียวบิดาก็นำไปถวายตัวที่วังสวนกุหลาบ ลมุลอยู่ในความดูแลของคุณท้าวนารีวรคณารักษ์ (แจ่ม ไกรฤกษ์) เมื่ออายุ ๖ขวบได้รับการถ่ายทอดวิชาความรู้ด้านละครรำจาก หม่อมครูแย้มละครในสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค) ถ่ายทอดบทบาทของตัวเอกด้านละครใน เช่น อิเหนา หย้าหรัน เป็นต้น หม่อมครูอึ่ง หม่อมละครในสมเด็จพระบัณฑูรฯ (กรมพระราชวังบวรวิไชยชาญ) ถ่ายทอดในเรื่องของเพลงหน้าพาทย์ และบทบาทอื่นๆ เช่น พระวิษณุกรรม พระมาตุลี อินทรชิต รามสูร เป็นต้น หม่อมครูนุ่ม หม่อมในกรมหมื่นสถิตธำรงสวัสดิ์ (พระองค์เจ้าเนาวรัตน์) ท่านเป็นครูนาง ถ่ายทอดบทบาทที่เกี่ยวกับตัวนาง เช่น ศุภลักษณ์ เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีครูที่สอนพิเศษ อาทิ คุณท้าววรจันทร์(วาด) เจ้าจอมมารดาเขียน เจ้าจอมมารดาทับทิม เจ้าจอมมารดาสาย เจ้าจอมละม้าย พระยานัฏกานุรักษ์ คุณหญิงนัฏกานุรักษ์ และท่านครูหงิม ชีวิตการศึกษาที่วังสวนกุหลาบเป็นไปด้วยดี จนกระทั่งกราบบังคมทูลลาจากวังสวนกุหลาบไปรับพระราชทานสนองพระคุณเป็นละครในกับสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้ากรมขุนเพชรบูรณ์อินทราชัย ณ วังเพชรบูรณ์ ร่วมกับเพื่อนละครอีกหลายท่าน ต่อมาเมื่อายุ ๒๐ ปี ทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าจุฑาธุชฯ ก็สิ้นพระชนม์ ชีวิตละครที่เคยสุขสบายมาโดยตลอดก็ดับวูบลงทันที ต่างต้องแยกย้ายจากวังกลับไปอยู่กับญาติตามเดิม
เมื่อออกจากวังเพชรบูรณ์ได้ระยะหนึ่ง ก็สมรสกับนายสงัด ยมะคุปต์ มีบุตร-ธิดารวมทั้งสิ้น ๑๓ คน ชีวิตในระยะนี้ ต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ มากมาย ต่อมาพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ อธิบดีกรมศิลปากร มีความต้องการครูละครฝ่ายพระ จึงปลึกษาพระยานัฏกานุรักษณ์ และได้รับการแนะนำให้ติดต่อนางลมุล ยมะคุปต์ จากนั้นครูลมุล จึงได้เข้ามาวางหลักสูตรเพื่อจะเปิดโรงเรียนนาฏดุริยางคศาสตร์ เมื่อเริ่มรับราชการนั้นมีอายุ ๒๙ปี ได้ถ่ายทอดความรู้ในการแสดงตัวเอก และระบำมาตรฐานต่างๆให้กับศิษย์ไว้มากมาย
ครูลมุล เกษียณอายุราชการ เมื่อวันที่ ๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๐๘ แต่หลังจากนั้น โรงเรียนนาฏศิลป์ ก็ได้จ้างไว้เป็นครูพิเศษสายนาฏศิลป์ละคร เมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๑๖ ในตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญการสอนนาฏศิลป์ ประจำโรงเรียนนาฏศิลป์ กรมศิลปากร
วันที่ ๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๒๖ ครูลมุล รู้สึกไม่ค่อยสบายเนื่องจากเป็นไข้หวัด มีอาการแน่นหน้าอกหายใจไม่สะดวก ญาติจึงนำส่งโรงพยาบาลเปาโลฯ เมื่อความทราบถึงสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ทรงพระราชทานพระเมตตารับไว้เป็นคนไข้ในพระองค์ ซึ่งนับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ พักรักษาตัวประมาณ ๑เดือน ก็กลับไปพักผ่อนที่บ้าน แต่คืนต่อมาก็ต้องกลับเข้ารักษษตัวอีกครั้ง จนในตอนสายของวันที่ ๓๐ มกราคม ๒๕๒๖ ครูลมุล ยมะคุปต์ก็จากไปด้วยอาการอันสงบ สิริรวมอายุได้ ๗๗ ปี ๗เดือน ๒๘วัน