ณ K-club
วันนี้พวกเราเหล่า 7’s ได้มารวมตัวกันอย่างเป็นทางการอีกครั้งเพื่อฉลองวันสถาปนากลุ่ม 7’sขึ้นมา ซึ่งแน่นอนว่าสถานที่จัดงานจะเป็นที่ไหนไปไม่ได้นอกเสียงจากเป็นผับของผม !
“ไอ้คิไรส์ เมียไม่มาหรอวะ ?” เสียงทะเล้นที่เป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัว ไม่ใช่ใครที่ไหนเสียจาก
‘ลีเทย์’
พอพูดถึงเมียทำให้ผมรู้สึกเจ็บกระดองใจขึ้นมาทันที... แอปเปิ้ลพัพฟ์ไม่ว่างมางานนี้กับผม เพราะยัยไอญ่าแฟนเจ้าไลโอเนลต้องการคนช่วยทำคัฟเค้กที่จะใช้ในงานจบการศึกษา
“เชี่ย ! พวกมึงแม่งมากันเป็นแพ็คคู่ กูเนี่ยนั่งเหงาอยู่คนเดียว เจ็บกระดองใจสัสๆ” ผมตอบมันไปด้วยน้ำเสียงและแววตาเศร้าสร้อย หวังเรียกคะแนนสงสารจากเพื่อนๆ
แต่ไอ้ลีเทย์กับไม่สน แถมยังซ้ำเติมด้วยการดึงโยเกิร์ตมาจูบอย่างดูดดื่มต่อหน้าผมและเพื่อนๆ เหอะ ! อย่าให้ถึงตาผมบางแล้วกัน จะทำกับยัยพัพฟ์มากกว่าจูบอ่อนหัดแบบนั้นอีก
ผมได้แต่นั่งจิบเบียร์พลางมองโทรศัพท์ที่กำลังแชทกับยัยพัพฟ์อยู่ ยัยนั่นส่งรูปคัฟเค้กที่ดูจากสีที่มืดดำนั่นทำให้ผมรู้ว่าชมรมทำขนมคงได้เกิดไฟไหม้ไปแล้ว แล้วยัยนั่นก็ยังคงส่งรูปขนมมากมายต่อไปเรื่อยๆมาให้ ‘ฉันทำขนมเก่งมาก’ ตบท้ายด้วยการส่งข้อความชื่นชมตัวเอง
“ม่ายยย – คาราเมลมีธุระ” เสียงโอดครวญดังมาจากแซทเทิลที่ตอนแรกเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้โทรศัพท์
“รู้สึกว่ามึงจะมีเพื่อนแล้วนะเว่ย ไอ้คิ ... เฮ้ย! ยัยเพี้ยน โอ้ย ! เผลอแป้ปเดียวกินเหล้าอีกแล้ว ดื่มทีไรก็เป็นแบบนี้ จับปล้ำดีมั้ยเนี่ย” เทรซิสพูดพร้อมกับจังหวะที่เพรทเซลเผลอดื่มเหล้าขาวนำเข้าที่เจ้าตัวคงนึกว่าน้ำเปล่าเข้าไปทำให้เพรทเซลหมดสติอย่างรวดเร็ว
ไม่ทันไรไอ้เทรมือไวก็จัดการอุ้มเพรทเซล แล้วรีบหันหลังเดินกลับเข้าห้อง
“304 ห้องมึง เบามือก็ดีนะ น้องเค้ายังไม่บรรลุนิติภาวะ”
เจ้าเทรไม่พูดอะไรเพียงแต่กระตุกยิ้มเล็กน้อย
“เสร็จไปแล้วหนึ่ง” เสียงซัลเฟอร์พูด พร้อมโอบฮันนี่พายไว้แน่น ทั้งสองสบตาก่อนก่อนที่ไอ้ซัลจะพาฮันนี่พายขึ้นห้องโดยไม่พูดอะไรกับเพื่อนอย่างผมสักคำ
ดูเหมือนเพื่อนๆจะทิ้งผมกันไปเกือบหมด ตอนนี้บนโต๊ะเหลือเพียงแต่ลีเทย์ที่เอาแต่มองโยเกิร์ตด้วยแววตาที่พร้อมจะจู่โจมเธอได้ทุกที แล้วก็แซทเทิลที่กระดกเหล้าเข้าไปหลายแก้วเพราะเสียใจที่คาราเมลติดธุระ
“เดี๋ยวกูเปิดห้องให้ เอามั้ย?” ผมพูดขึ้นเพราะอิจฉาที่ไอ้เทย์เอาแต่สวีตกับแฟนจนลืมเพื่อน
“กูชอบความท้าทายว่ะ บนเตียงกูเบื่อแล้ว ระเบียงกูก็เบื่อแล้ว ห้องครัว ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่นกูก็ลองหมดแล้ว” ลีเทย์กระตุกยิ้มก่อนหันไปสบตากับโยเกิร์ต
“มึงปิดผับแล้วบอกให้ดีเจเปิดเพลงเร็วๆให้เข้าจังหวะกูดีกว่า ส่วนมึงลากไอ้แซทไปนอน ไอ้ห่านี่เมาเป็นหมาแล้วเนี่ย” ลีเทย์สั่งพร้อมไล่ผมให้ลากไอ้แซทไปนอน ‘ไอ้เหี้ย’ ผมสบถเล็กน้อยก่อนจะกระดกเหล้าที่วางไว้บนโต๊ะ แล้วลากไอ้แซทไปนอน
ณ ห้อง 264
โอ้ย ! ตัวไอ้เหี้ยนี่เล่นหนักเป็นบ้าเลย ผมด่ามันในใจก่อนจะวางมันบนเตียง ส่วนตัวผมก็ไปอาบน้ำสิครับ ทำงานทั้งวันมาแล้วตัวเหนียวเหนอะแบบนี้มันสกปรก
----- ซู่ ---- ซ่า -----
เสียงน้ำจากฝักบัวกระทบกับพื้นห้องน้ำดังขึ้น ระหว่างที่ผมอาบน้ำ ผมรู้สึกแปลกๆ มันทั้งร้อนระอุไปทั้งร่างกายราวกับมีลาวาไหลไปตามเส้นเลือด ทั้งรู้สึกหนาวเหน็บดั่งมีคนแช่ผมไว้ในน้ำแข็ง ทำไมผมถึงเกิดอาการแบบนี้นะ
วูบ --- อยู่ๆโลกมันก็ดับไปชั่วขณะก่อนจะมีแสงวาบเข้ามาบนหัวอีกครั้ง ผมรีบปิดฝักบัวแล้วดึงเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมร่างกายก่อนออกไปจากห้องน้ำ
ร่างกายของผม ทำไมมันควบคุมอะไรไม่ได้!! ผมทั้งรู้สึกร้อนและหนาวไปในเวลาเดียวกัน อีกทั้งยังรู้สึกปวดหัวเหมือนกับมีอะไรไหลเวียนคอยควบคุมสั่งการสมองผมอยู่ ผมต้องหาที่ระบายความรู้สึกนี้ !!!
สมองสั่งให้ร่างกายผมเดินไปหาร่างบางที่กำลังหลับใหลอยู่บนเตียง ก่อนที่ผมเริ่มที่จะรุกเร้าปลุกร่างกายนั้นให้ตื่นจากห้วงนิทรามาสนองต่อตัณหาที่ร่างกายผมกำลังเกิดในตอนนี้
ผมเริ่มควบคุมอารมณ์และร่างกายได้ไม่เต็มที่ ร่างกายของผมเริ่มขึ้นคร่อมบนตัวของแซทเทิล ใบหน้าที่กำลังหลับไหลของมันตอนนี้ ยิ่งเร้าให้ผมเกิดอารมณ์มากขึ้นไปกว่าเดิมเสียอีก ผมเริ่มใช้ใบหน้าของผมไซร้ไปตามซอกคอที่ขาวเนียนของแซทเทิล ร่างบางเริ่มสัมผัสกับอารมณ์ที่ผมมี
ไม่นะ ! ผมกำลังจะทำอะไร นี่มันเพื่อนนะ ผมจะทำแบบนี้กับเพื่อนไม่ได้โดยเฉพาะกับเพื่อนอย่างไอ้แซท .... ที่ผมหลงรักมันตั้งแต่ครั้งแรกที่เข้ามาเป็น 7’s !!!! จิตใต้สำนึกของผมกำลังต่อต้านกับอารมณ์ที่เกิดขึ้น แต่แล้วจิตนั้นก็เริ่มเลือนลางกลายเป็นความเจ็บปวดที่ผมต้องได้รับมาแทนที่
ผมสับสนกับความรู้สึกตัวเองเหลือเกิน... ผมคงจะฝืนตัวเองไม่ไหวแล้วจริงๆ ‘ขอโทษนะเว่ย ไอ้แซท’
ผมเริ่มระบายอารมณ์กับร่างบนเตียงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมเริ่มจากอวัยวะส่วนนั้นก่อน ผมเริ่มใช้มือลูบๆคลำๆกับส่วนบอบบางของแซทเทิลแล้วค่อยๆปลดซิบกางเกงของมันอย่างบรรจง เมื่อถอดกางเกงมันจนเหลือเพียงบ็อกเซอร์กับอันเดอร์แวร์แล้วผมก็โยนกางเกงตัวนั้นทิ้งทันที ทำไมผมถึงเกิดอารมณ์กับของไอ้แซทมากกว่าของแอปเปิ้ลพัพฟ์กันนะ ? ผมเก็บคำถามไว้ในใจแล้วเริ่มรุกเร้าอารมณ์ของไอ้แซทให้มาสนุกด้วยกันโดยการถอดบ็อกเซอร์พร้อมอันเดอร์แวร์ออกจนเหลือเพียงแท่งรักของแซทเทิล
ผมไม่รอช้าจัดการใช้มือลูบ คลำขึ้นลงเพื่อให้ร่างน้อยเกิดอารมณ์บ้าง และเหมือนมันจะได้ผล แซทเทิลเริ่มปรือตาขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นมามองผม แววตาที่มันส่งมาทำให้ผมรู้ได้ทันทีว่ามันตกใจ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เบามือเลย แต่กลับเพิ่มความเร็วในการชักมากขึ้นเสียอีก จนน้ำรักขาวขุ่นได้ไหลออกมาจากแท่งของแซทเทิล
“เหี้ยย !!! มึงทำอะไรกู” แซทเทิลรีบตะโกนโวยวายขึ้นมาทันที ผมพยายามตั้งสติแต่ก็ตั้งไม่ได้สักที
“มึงทำแบบนี้กับกูได้ยังไง กูเพื่อนมึงนะ อีกอย่างกูไม่ใช่เกย์!!” แซทเทิลเริ่มโวยวายดังขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาผมควบคุมตัวเองไม่อยู่ สมองจึงสั่งการให้ผมปิดปากของมัน ด้วยปากของผมเอง! ผมไม่รอช้าประกบปากของผมลงบนริมฝีปากของมันพร้อมกับบทขยี้ริมฝีปากนั้นอย่างสนุกสนาน ริมฝีปากรสเชอร์รี่แบบนี้มันทำให้ผมอยากดื่มด่ำกับรสจูบนี้ไปอีกนาน
ผมเริ่มกระตุกเสื้อคลุมอาบน้ำของผมออกเพื่อจัดการระบายความเร่าร้อนที่อยู่ในกายให้แซทเทิล เมื่อร่างกายของผมไม่มีอะไรปกปิดแล้วผมก็ถอนจูบออก แซทเทิลทำท่าเหมือนจะโวยวายอีกครั้ง
“ไม่ต้องรีบ ยังไงคืนนี้มึงก็ต้องเสร็จกู” ไม่รู้อะไรสั่งให้ผมพูดแบบนี้ทั้งๆที่ผมไม่ได้อยากจะพูดแรงๆใส่มัน แต่สุดท้ายแล้วผมก็รีบจัดการจับแซทเทิลคว่าตัวลง เพื่อพร้อมที่จะรอรับความสุขที่ผมกำลังจะมอบให้ !
-------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่านจบแล้วอย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ
อย่าลืมคอมเม้นท์เป็นกำลังคนแต่งด้วยน้าาาา //ทำสายตาอ้อนวอน